Het Dak Eraf

Zowel Matteüs, Marcus als Lucas vermelden de bekende geschiedenis van de verlamde man die via een geopend dak, vlak voor Jezus’ voeten wordt neergelaten. Jezus zag het geloof van de vijf mannen. Ze hadden de daktegels opzij geschoven om bij de Heer te komen. Dat was een daad van geloof – al was het maar omdat God niet gediend is van ’tichel’. Tichel is baksteen – het staat voor wat de mens zelf fabriceert. In deze geschiedenis duidt het op wat het zicht op de hemel ontneemt en de weg naar de Heer blokkeert. De Heer spreekt de verlamde vrij van zonden, tot groot ongenoegen van de aanwezige theologen. Maar de zoon van Adam (> de Zoon des Mensen) bewijst zijn volmacht door de verlamde op te doen staan, en hem te laten wandelen terwijl deze zijn matras opneemt. Dit is een zinnebeeld van wat vrijspraak van zonden is: opstaan (=nieuw leven ontvangen) en wandelen met het matras, d.w.z. wandelen vanuit de rust die Hij geeft! Dát verheerlijkt GOD!

Delen: