Een Lege Cocon…

Toen Johannes in de vroege morgen bij het graf kwam, vond hij de steen weggewenteld. Maar in het graf zag hij de geprepareerde windsels nog liggen – gelukkig, Jezus’ lichaam was niet gestolen, zo moet hij gedacht hebben. Pas wanneer hij, net als Petrus, het graf binnen gaat, dan ziet hij de zweetdoek van Jezus’ hoofd, op een plaats apart liggen. En opeens dringt het tot hem door: de windsels zijn léég – een lege cocon!

Een paar hoofdstukken eerder in het evangelie naar Johannes lezen we hoe Lazarus opgewekt wordt en uit het graf naar buiten komt. Maar let op het verschil! Lazarus is nog in grafdoeken gebonden. Het embleem van sterfelijkheid nam hij mee uit het graf – hij zou later weer opnieuw moeten sterven. In contrast met Christus Jezus die, toen Hij opstond, demonstratief alles wat aan de dood herinnerde, in het graf achterliet. Hij is de Eersteling uit de doden, die onvergankelijk LEVEN aan het licht bracht! Zo zeker als het is als dat in Adam alle mensen stervelingen zijn, zó zeker is het dat in Christus alle mensen LEVEND zullen worden gemaakt. Zó doet Hij de dood teniet!

Delen: