de tussenmuur weggebroken

Het Joodse volk nam gedurende heel de Handelingen-tijd nog een bijzondere, afgebakende positie in. Jeruzalem stond centraal, de Jood had voorrang en de natiën waren gasten. Nergens wordt dat duidelijker dan in de zgn. ‘soreq’, de omheining op het tempelplein waarbinnen alleen de Jood mocht komen. Is het niet karakteristiek dat Paulus’ gevangenschap aanving met, en gebaseerd was op de beschuldiging dat hij een Griek binnen deze omheining zou hebben gebracht? Want hoewel de bewering vals was, zou de bevoorrechte positie van de Jood inderdaad binnen afzienbare tijd verdwijnen en de ‘soreq’ zelfs letterlijk worden weggebroken. Vanuit de gevangenis in Rome zou Paulus gaan bekendmaken dat “de twee”, Jood en heiden, binnen het Lichaam van Christus, zonder enig onderscheid zijn één gemaakt.

Delen: