één doop!

Johannes de Doper verkondigde aan Israël dat er na hem iemand zou komen die niet zou dopen in water maar in Geest. Dat werd vervuld in de dagen van het boek Handelingen waarin beide soorten doop trouwens naast elkaar bestonden. Alhoewel bij Paulus, de apostel van de natiën, de waterdoop geen rol van betekenis speelde. Naar zijn eigen zeggen behoorde het niet tot zijn opdracht. Toen aan het einde van de Handelingen-tijd de bijzondere plaats van Israël en haar rituelen verdween, golden niet langer twee geloven, twee verwachtingen en twee dopen, maar slechts “één geloof” en “één hoop” en…  “één doop”.

Delen: