In de Korinthische ekklesia ging men prat op de vrijheid die men in Christus bezat. Alles is geoorloofd – punt uit, zo was de redenering. Maar Paulus legt uit dat deze houding nogal onvolwassen is omdat met de vrijheid die we inderdaad hebben, de goede vragen pas beginnen. Wat is nuttig? Wat verheerlijkt God? Wat bouwt op? Hoe zouden de gelovige Korinthiërs zich opstellen in een omgeving die een spreekwoordelijke faam had van losbandigheid en porneia? En wat kunnen wij daarvan opsteken, in een wereld die door en door ‘gekorinthiseerd’ is?