Hagar En Sara

Nadat Paulus in Galaten 3 had aangetoond dat de wet van Mozes als ‘pedegoog’ slechts een tijdelijke functie vervulde, laat hij in hoofdstuk 4 zien dat zij die onder de wet willen leven, blind zijn voor de diepere zin van “de wet”. Dit geldt voor het jodendom maar niet minder voor het christendom als religie. Paulus toont dat een geschiedenis als van Hagar en Sara en hun beide zonen, in type verwijzen naar resp. het oude verbond van slavernij en het nieuwe verbond van vrijheid en blijheid. Die twee verdragen elkaar niet. Toen niet en nu niet.

Delen: