Wie Het Laatst Lacht…

Een ontmoeting met drie mannen bij een veelzeggende locatie: de terebinten (=eiken) van Mamre. Eiken spelen telkens weer een grote rol in de Schrift omdat ze een embleem zijn van Gods betrouwbaar Woord. Het is bij deze eiken dat Abraham hoog bezoek ontvangt, de HERE Zelf (“de Gestalte Gods” in de gedaante van een mens), samen met twee boodschappers.

Aan de kinderloze en “verstorven” Abraham en Sara, resp. bijna honderd en negentig jaar oud, wordt de geboorte van een zoon aangekondigd. Het oude stel zou, tegen alle ‘wetenschappelijke’ expertise in, de tijd van hun leven meemaken en in blijde verwachting raken. Sara lacht aanvankelijk stiekem, maar dat was nergens voor nodig. Waarom? “Zou voor de HERE iets te wonderlijk zijn?”. Als Sara later, zoals aangekondigd, bevalt van een zoon krijgt hij daarom de naam ‘lachen’ (=Isaak). GOD had haar aan het lachen gemaakt door a.h.w. leven uit de dood te verwekken!
Daarmee verwijzend naar DE Zoon van Abraham…

Delen: