Het Allereerste Pinksteren

Het eerste Pinksteren ooit, beleefde het volk Israël aan de voet van de berg Horeb. Tot dit moment leefde Israël niet onder een wet. Ze hadden uitsluitend de belofte die God 430 jaar daarvoor aan aartsvader Abraham had gedaan. God had hen verlost uit Egypte en God hen gedragen als op arendsvleugelen. Ondanks voortdurend gemopper was geen Israëliet tot dusver gedurende de woestijnreis omgekomen.

Bij de berg Horeb veranderde echter alles. I.p.v. leven uit Góds belofte, belooft het gehele volk plechtig aan God, dat zij alles (!) zouden doen wat de HERE zegt. Een schromelijke zelfoverschatting. Het toneel wordt vanaf dat moment letterlijk en figuurlijk duister. De berg wordt geheel afgezet en niemand zou ook maar met één voet mogen naderen. Verterend vuur en een vernietigende wind zijn de attributen van dit eerste Pinksteren. Als Mozes later met de stenen tafels in zijn hand, de berg afdaalt en de tien geboden al gebroken zijn voordat hij beneden is, worden 3000 mensen gedood. Het hele tafereel bij Horeb is een schaduw van wat later op de Pinksterdag te Sion zou plaatsvinden. Daar ontvingen 3000 mensen de Geest…

Delen: