als geliefden niet geloven…

Er is Godzijdank geen hel. Wie het Evangelie kent, weet dat. Dat neemt echter niet weg dat ongelovigen pas aan het eind van Christus’ heerschappij zullen worden levend gemaakt. Dan wordt GOD alles in allen en deelt iedereen in de heerlijkheid. Ongelovigen missen dus de heerlijkheid van de aeonen waarin Christus zal regeren. Is het niet pijnlijk om er aan te denken dat ongelovige geliefden, deze “aeonische heerlijkheid” moeten missen? Is hartzeer om hen normaal? Zo ja, hoe moeten we daarmee dealen? Biedt de Schrift ons hierin handvaten?

Delen: