Pasen & Gilgal

Gilgal was de plek in “het beloofde land” waar Israël arriveerde nadat ze “de overzijde van de Jordaan” hadden bereikt. Vanouds staat de Jordaan voor de ‘doodsrivier’ die de mens moet oversteken om in “het beloofde land” te komen. Het passeren (> Pasen!) van de Jordaan als type van opstandingsleven.
Terwijl Israël in Gilgal gelegerd was vierde men Pesach (> Pasen) en moesten de mannen herstellen van de besnijdenis. Dat juist dáár de besnijdenis had plaatsgevonden is niet toevallig, want Gilgal was gelegen bij de eikebossen van Moré. Zowel de eik als de vrucht van de eik en dáármee ook de besnijdenis, staan model voor Gods trouw aan de eed die Hij Abraham had gezworen én voor het voortbrengen van nieuw leven.

Gilgal betekent ‘wentelen’ en verwijst naar de weggewentelde steen en de grootste omwenteling die ooit in de geschiedenis heeft plaatsgevonden. In het Hebreeuws heeft Gilgal ook de betekenis van ‘wedergeboorte’. Vanuit welk perspectief ook bezien, Gilgal verwijst altijd naar Hem die eens voor altijd, het graf leeg achterliet!

Delen: