GoedBericht.nl logo
English Blog

GoedBericht.nl wijst op de ene GOD die alles beschikt en bij wie nooit iets mis gaat. Zij wijst op Jezus Christus als Redder der wereld. Jazeker, van alle mensen! Omdat GOD nooit laat varen de werken van zijn handen.


Uitgangspunt is de Bijbelse boodschap zoals Paulus deze als “apostel en leermeester van de natiën” heeft mogen bekendmaken. GoedBericht wil uitsluitend wijzen op wat “er staat geschreven”. Want “de Schrift” bewijst én verklaart zichzelf.

 

De levende GOD is een Redder van ALLE mensen, speciaal van gelovigen!

1 Timotheus 4:10

Prikbord

zondag 24 augustus
Epe (10.00 uur)
thema: daartoe aangesteld als heraut


AANKONDIGING: 
zaterdag 27 september
GoedBericht-conferentie in Maarn
thema: de onbekende GOD

Recente Artikelen

Gods Woord zegt ja – de Catechismus zegt nee

De Heidelberger Catechismus spreekt in zondag 7 (vraag 21) over “waar geloof”. Die omschrijft zij als: alles voor waarachtig houden wat God in Zijn Woord geopenbaard heeft. Maar in de vraag die pal voorafgaat aan de definitie van “waar geloof” (vraag 20) geeft ze er blijk van zelf níet te geloven wat God heeft gezegd. Integendeel: ze spreekt het Woord ronduit tegen. En dat niet over een bijzaak, maar over het hart van het Evangelie. Vraag 20 van zondag 7 luidt: Worden dan alle mensen wederom door Christus zalig, gelijk zij door Adam zijn verdoemd geworden? Er zijn twee Schriftplaatsen waar precies deze vraag wordt beantwoord. Letterlijk. Waar Paulus de perfecte parallel laat zien tussen de impact en reikwijdte van één daad van Adam enerzijds, en één daad van Christus anderzijds. Gelijk het door één daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, zo komt het ook door één daad van rechtvaardigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging van leven.-Romeinen 5:18- Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. Maar ieder in zijn eigen rangorde... -1Korinthe 15:22,23- Beide uitspraken zijn glashelder en ondubbelzinnig. Paulus laat geen ruimte voor uitzonderingen. Met andere woorden: het antwoord van de Catechismus op vraag 20 zou een luid en duidelijk JA moeten zijn. Maar wat antwoordt ze? NEEN, maar alleen degenen die Hem door een waar geloof worden ingelijfd… De ironie kan bijna niet groter. De Heidelberger ontkent categorisch wat God geopenbaard heeft! Terwijl ze spreekt over "een waar geloof", demonstreert ze onverbloemd een waar ongeloof. Wie werkelijk alles voor waarachtig houdt wat God zegt, kan slechts één antwoord op zondag 7 vraag 20 geven, namelijk het expliciete antwoord zoals Romeinen en 1 Korinthe dat geven. En "waar geloof" zegt daarop: amen!

09-08-2025 Lees verder

Golgotha op de Olijfberg?

Waar stond het kruis waaraan Jezus stierf? De traditionele locatie ten westen van Jeruzalem — bij de Heilig Grafkerk of de zogenoemde "Gordons Golgotha" — heeft weinig Bijbelse grond. Er zijn daarentegen overtuigende aanwijzingen dat Golgotha zich aan de oostzijde van de stad bevond, op de Olijfberg. Om te beginnen: in de evangeliën wordt nergens gesproken over een heuvel genaamd Golgotha. De naam betekent eenvoudigweg ‘schedelplaats’ — een aanduiding van de aard of vorm van de plek, niet van een verhoging. Toch duikt “de heuvel Golgotha” vaak op in liederen en traditie, zonder dat daar een Schriftuurlijke basis voor is. Zulke uitdrukkingen vertroebelen daarom gemakkelijk het zicht op wat de Bijbel werkelijk zegt. zicht op het tempelgordijn Een krachtige aanwijzing vinden we in Matteüs 27:50-54. Op het moment dat Jezus de geest gaf, scheurde het voorhangsel van de tempel van boven naar beneden. En de Romeinse hoofdman zag dit gebeuren — een detail dat vaak over het hoofd wordt gezien. Hij zag de aardbeving en “wat er geschiedde”, en riep uit: “Waarlijk, dit was een Zoon Gods.” Maar van waaruit kon men het voorhangsel van de tempel zien? Slechts vanaf de Olijfberg had men zicht op de ingang van de tempel en het enorme gordijn dat vóór het heilige hing. Volgens Flavius Josefus was dit gordijn 24 meter hoog en 7 meter breed — ook op een kilometer afstand nog goed zichtbaar. De hoofdman stond dus aan de oostkant van Jeruzalem. Dáár moet Golgotha gelegen hebben. “nabij de plaats” Johannes 19:20 bevat een andere aanwijzing: “De plaats van de stad waar Jezus werd gekruisigd, was nabij.” In het Grieks staat daar letterlijk: “nabij was de plaats van de stad waar Hij werd gekruisigd.” Die uitdrukking “de plaats” (ho topos) is bekend als aanduiding voor de tempel (vgl. Johannes 4:20; 11:48; Handelingen 6:13-14). Jezus werd dus gekruisigd buiten de stad, maar in de directe nabijheid van de tempel — precies wat geldt voor de Olijfberg. buiten de legerplaats De Hebreeënbrief stelt dat Jezus “buiten de poort” heeft geleden (Hebreeën 13:12), overeenkomstig de wet op het zondoffer dat buiten het kamp verbrand moest worden (Leviticus 16:27). Maar waar was in de dagen van de tempel “buiten de legerplaats”? De Mishna Middot (2:4) beschrijft hoe de priester die de rode vaars slachtte op de Olijfberg stond, met rechtstreeks zicht op de tempelpoort. Volgens de rabbijnse traditie vond het ritueel van de rode vaars — eveneens een type van reiniging van zonde — plaats aan de oostzijde van Jeruzalem, buiten het kamp. “Buiten de legerplaats” stond voor: op de Olijfberg. het lege graf Als Golgotha op de Olijfberg lag, dan moet ook het graf van Jezus daar geweest zijn. Want Johannes 19:41 zegt dat het graf zich bevond “ter plaatse waar Hij gekruisigd was”. Daarmee zijn kruis, graf, opstanding, hemelvaart én wederkomst geografisch met één berg verbonden: de Olijfberg. Dáár werd Hij verhoogd, dáár verrees Hij, dáár zal Hij terugkomen — zie Handelingen 1:12 en Zacharia 14:4. niet voor niets een "berg van olijven" De Olijfberg is niet zomaar een decor. De olijfboom staat in de Schrift voor leven dat sterker is dan dood. Denk aan de duif die terugkwam bij Noach met een olijftak — het eerste teken van leven na het oordeel (Genesis 8:11). En denk aan de olie in de tempel, die het licht deed branden — een beeld van het leven dat in de hemelen straalt. De Olijfberg is geen voetnoot in het evangelie, maar de vaste grond waarop de grote heilsfeiten verankerd zijn.

05-08-2025 Lees verder

de Messias achter “de muur”

Zie, daar staat hij, achter onze muur, kijkend door de vensters, speurend door de traliën.-Hooglied 2:9- Het is een teder tafereel dat het Hooglied ons hier schetst: een geliefde die zich verschuilt achter een muur, zijn bruid ziend, maar zelf niet zichtbaar. Een prachtig beeld van de Messias, die wel zijn volk ziet, maar voor haar oog verborgen is. Opvallend is het gebruik van het woord muur. In het Hebreeuws staat hier kotlénu – letterlijk: "onze muur". En juist dat woord kotel is in het moderne Hebreeuws de gangbare aanduiding voor de Klaagmuur: ha-Kotel, "de Muur" bij uitstek. Tot op de dag van vandaag richt het Joodse volk daar haar gebeden, tranen en hoop. En toch… ziet zij niet wat daarachter is. Want achter de Kotel, aan de oostzijde van Jeruzalem, ligt de Olijfberg – de plaats van het grootste geheim. Dáár, buiten de poort, leed de Messias en stierf Hij aan het kruis. Dáár werd Hij begraven. Dáár stond Hij op. Dáár vandaan voer Hij ten hemel. En dáár zal Hij terugkeren, wanneer zijn voeten op de Olijfberg zullen staan – zoals de profeet Zacharia voorzegt (Zach. 14:4). Wat een wonderlijke gedachte: Israël kijkt al eeuwen naar de muur… terwijl haar Bruidegom daarachter is. Hij ziet haar, maar zij ziet Hem niet. Nog niet. Maar het vervolg van Hooglied 2 spreekt van een nieuwe dag. Een dag van opstanding. De derde dag (Hos.6:1-3) Sta op, mijn liefste, mijn schone, en kom!-Hooglied 2:10- Dat zal de dag zijn dat de sluier wordt weggenomen, de ogen geopend, en de bruid haar geliefde herkent. Als Hij verschijnt vanachter de muur – op de Olijfberg – en tot haar zegt: Kom! De winter is voorbij. De lente breekt aan.

04-08-2025 Lees verder

opgewekt voor slechts gelovigen?

Het is een bewering die ik regelmatig tegenkom: “Ja, Christus is gestorven voor de hele wereld, maar Hij is slechts opgestaan voor de gelovigen.” Zijn dood zou universeel zijn — Zijn opstanding beperkt tot wie gelooft. Het klinkt ongetwijfeld vroom en rechtzinnig, maar het is in strijd met het Evangelie zoals Paulus dit heeft onderwezen. Een voorbeeld van zo’n redenering luidt: De Heere Jezus Christus is gestorven voor een ganse wereld, en toch lezen wij niet in de Schrift, dat de Heere Jezus Christus is opgestaan voor de ganse wereld. Het sterven van de Heere Jezus heeft te doen met verlossing. De opstanding van de Heere Jezus Christus heeft te doen met rechtvaardigmaking. Hier wordt volmondig erkend dat Christus voor de hele wereld stierf — een fundamentele waarheid! Maar vervolgens wordt daar een scheiding aangebracht: de vrucht van Zijn opstanding zou slechts gelden voor wie gelooft. Is dat wat de Schrift leert? Neem 2 Korinthe 5:15: Hij is voor allen gestorven, opdat zij die leven niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem die voor hen gestorven en opgewekt is. Sommigen proberen hier onderuit te komen door te beweren dat "zij die leven" uitsluitend zou slaan op gelovigen met als conclusie dat Christus slechts voor hen is opgewekt. Maar dan leest men beperking in de tekst die er eenvoudigweg niet staat. Want volgens 2 Korinthe 5:15 is Hij voor allen gestorven, “opdat zij die leven [...] zouden leven voor Hem die voor hen gestorven en opgewekt is.” Degene die voor allen gestorven is, is dus ook voor hen opgewekt — zegt de tekst. Dat is geen gevolgtrekking, maar een expliciete mededeling. Deze lijn van 2Korinthe 5:15 wordt bovendien onontkoombaar bevestigd in 2 Timotheüs 2:11: Indien wij met Hem gestorven zijn, dan zullen wij ook met Hem leven. Let op: dit wordt voorafgegaan door de woorden "Het is een getrouw woord" — een vaste uitdrukking die Paulus gebruikt voor uitspraken die tot de basis van zijn boodschap behoren (vgl. 1 Tim. 1:15; 4:9; Tit. 3:8). Bovendien staat er in het Grieks een duidelijke toekomde tijdsvorm: “zullen wij ook met Hem leven”. Niet: misschien, onder voorwaarden, of voor zover wij geloven — maar: wij zullen leven. Het is een stellige zekerheid, gebaseerd op het voorafgaande feit: wij zijn met Hem gestorven. En wie zijn dat — "wij"? Niet slechts een beperkte groep, maar allen van wie Paulus in 2 Korinthe 5:14 zegt: Eén is voor allen gestorven, dus zijn zij allen gestorven. Dáármee correspondeert het wij in 2 Timotheüs 2:11. Wie met Christus gestorven is — en dat geldt de hele mensheid, zoals we zagen — zal ook met Hem leven. Zo sluit Schrift op Schrift. Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. Maar ieder in zijn eigen rangorde... – 1 Korinthe 15:22,23 De opstanding van Christus heeft een universele reikwijdte en impact. Elke sterveling zal dat ondervinden - gefaseerd en ieder in zijn eigen rangorde. Het citaat waarmee we begonnen, stelt dat de opstanding van Christus te maken heeft met rechtvaardiging — en dat is volkomen juist. Paulus schrijft in Romeinen 4:25 dat Hij is "opgewekt om onze rechtvaardiging". Maar zullen alleen gelovigen hiervan de vruchten plukken? Nee, lees wat Paulus zegt in Romeinen 5:18: Zoals het door één daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling kwam, zó komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging van leven. Dezelfde allen die in Adam veroordeeld zijn om zondaren en stervelingen te zijn, zullen in Christus rechtvaardiging van leven ontvangen. Zonder uitzondering. Explicieter kon het niet worden geformuleerd. Dáárvoor is Christus gestorven en opgewekt: om elk mensenkind deel te doen hebben aan leven en rechtvaardiging! Geloof het of niet.

25-07-2025 Lees verder

Recente Toespraken
Prikbord

zondag 24 augustus
Epe (10.00 uur)
thema: daartoe aangesteld als heraut


AANKONDIGING: 
zaterdag 27 september
GoedBericht-conferentie in Maarn
thema: de onbekende GOD

Bijbelvers

Hooglied 8:6 – vlammen van JAHWEH

Want de liefde is sterk als de dood, de hartstocht onstuitbaar als het graf. Haar vonken zijn vurige vonken, vlammen van JAHWEH. Vele wateren kunnen de liefde niet blussen…

De dood is onverbiddelijk. Geen mens kan hem ontlopen, niemand kan zich eraan onttrekken. Hij grijpt ieder mens, zonder uitzondering. In dat opzicht lijkt Gods liefde op de dood: ook zij is onontkoombaar, onweerstaanbaar en niet te stuiten. Maar hier eindigt de gelijkenis, want Gods liefde overtreft de dood.

Het zijn “vlammen van JAHWEH” – vuur dat niet gedoofd kan worden. Waar de dood alles beëindigt, daar houdt Gods liefde stand. Zij is onuitputtelijk, en onwankelbaar. Want Gods liefde is onvoorwaardelijk. Hij houdt van zijn schepselen, eenvoudigweg omdat zij zijn schepselen zijn. Zijn liefde wacht niet tot wij Hem liefhebben; zij wás er al, vóór wij bestonden. Zelfs “vele wateren” – welke stormen of vloeden ook – kunnen dit vuur niet blussen. Geen falen, geen ongeloof, geen graf kan haar doven.

Tweeduizend jaar geleden bewees God dit: in Christus’ opwekking werd de dood overwonnen. Het is de garantie dat de dood eenmaal als laatste vijand zal worden tenietgedaan. Gods liefde overwint alles! Vlammen van JAHWEH – sterker dan de dood, machtiger dan het graf. Onuitblusbaar.

Delen: