Trump & de ruiter op het witte paard

In de lopende serie over ‘de Openbaring’ heb ik vaak gewezen op het feit dat de afwikkeling van de profetie in dat boek, start met de opening van het eerste zegel. In hoofdstuk 6 vers 1 en 2 lezen we, dat Johannes een ruiter ziet op een wit paard. Deze verschijning doet direct denken aan de ruiter op het witte paard, later in het boek (19:11), waar het onmiskenbaar over Jezus Christus gaat (19:12,13). De ruiter op het witte paard in hoofdstuk 6 is echter niet Jezus Christus (want dat is het Lam die het zegel opent; 6:1), maar iemand die op hem lijkt. Maar in welk opzicht lijkt hij dan op hem?

schijnvrede

De afwikkeling van het profetische script begint met iemand die tijdelijk zal doen wat Jezus Christus definitief zal bewerken. En dat is: vrede brengen. Vandaar ook een wit paard. Deze betekenis wordt onmiskenbaar bij de opening van het tweede zegel, waar we een rood paard zien opdraven en degene die daarop zit wordt gegeven “de vrede van de aarde (of: het land) weg te nemen“. Bij de opening van het tweede zegel eindigt, wat begint bij de opening van het eerste zegel: de vrede. Het komt overeen met wat we ook elders lezen, namelijk dat oorlog en verderf plotseling zullen beginnen terwijl iedereen roept: vrede en geen gevaar (1Thes.5:3).

beëindiging offerdienst in Jeruzalem

Het begin van het genoemde onheil van het rode paard (en later ook van het zwarte en groene paard) valt samen met de beëindiging van de offerdienst op het tempelplein in Jeruzalem (Mat.24:15). Die offerdienst is er nu nog niet, alhoewel alles wat daarvoor nodig is, al lang en breed gereed staat. Het wachten is op het politieke groene licht daarvoor. Maar tot op heden rust op ‘de kwestie Jeruzalem’ internationaal een zeer zware politieke hypotheek. De vijandschap van de moslimwereld rondom de joodse staat is daarbij de grote blokkade.

Abraham-akkoorden

Eén van de opmerkelijkste ontwikkelingen van het afgelopen jaar echter is, dat het één na het andere Arabische land een akkoord sluit met de Joodse staat. Sinds eind jaren ’70 van de vorige eeuw waren daar alleen Egypte en Jordanië, maar sinds enkele maanden zijn daar ook de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein bijgekomen en meest recent ook Soedan. Naast deze vijf staan er nog vijf landen in de rij die zich ook willen voegen bij de zogenoemde ‘Abraham-akkoorden’. Zoals o.a. Saoedi-Arabië, de hoeder van de twee andere islamitische heilige plaatsen Mekka en Medina. Een vrede in het Midden-Oosten is in de maak, jazeker! Izaäk (lees: de Joodse staat) en Ismaël (lees: de islam) komen bijeen bij aartsvader Abraham. Over dat herlevend optimisme in het Midden-Oosten schreef ik ook al eerder dit jaar.

successen van Trump

Deze diplomatieke doorbraken vonden plaats o.l.v. de Amerikaanse president Trump en op de achtergrond diens orthodox-Joodse schoonzoon Jared Kushner. Hoewel Trump een reputatie opbouwde van vechtlust, is hij een zeldzaam voorbeeld van een Amerikaanse president die nimmer een buitenlandse oorlog voerde en in het Midden-Oosten vrede binnen handbereik bracht. Hij verkreeg vertrouwen binnen de Arabische wereld en tegelijkertijd was hij de beste vriend van de Joodse staat. Zo begon hij zijn ambtsperiode demonstratief met de verhuizing van de Amerikaanse ambassade van Tel-Aviv naar Jeruzalem.

Trump als kandidaat ruiter

Het was op basis van Trumps diplomatieke successen in het Midden-Oosten, dat ik meerdere keren op de GB-site heb geopperd, dat Trump een hele goede kandidaat is om de rol van ruiter op het witte paard (Openb.6) te vervullen. Vijf Arabische landen hebben inmiddels een akkoord gesloten met Israël en vijf moeten er nog volgen. Hoe profetisch is dat gegeven: tien landen in het Midden-Oosten die een bondgenootschap met elkaar vormen (Openb.17:12; Dan.7:24)! Merk op dat de ruiter op het witte paard een boog heeft, maar dat van strijd geen sprake is. Aan de Amerikaanse president staat weliswaar een gigantische hoeveelheid oorlogsmaterieel ter beschikking, maar dat is niet ingezet voor het bereiken van deze akkoorden. Hoewel niet doorslaggevend, is het wel curieus, dat aan de ruiter op het witte paard een “kroon” wordt gegeven, wat in het Latijn ‘corona’ heet. Trump… corona, connect the dots.

Trump verloren!?

Met al deze (sterke en zwakke) aanwijzingen bij elkaar lag het m.i. dan ook voor de hand dat Trump de verkiezingen zou gaan winnen. Zijn doelstelling in het Midden-Oosten was immers nog maar voor de helft bereikt, en voor de andere helft heeft hij dus nog een tweede ambtstermijn nodig. Zou een ander dan hij in staat zijn dit succes voort te zetten? De uitslagen van de Amerikaanse verkiezingen vorige week echter, lijken nu toch een heel andere kant op te wijzen. De media en ’the Big Tech’ (Facebook, Twitter, Google) hebben afgelopen zaterdag Biden tot winnaar van de verkiezingen uitgeroepen. Maar… de rechtmatigheid daarvan wordt door Trump en de zijnen betwist. Waren het in 2016 de Democraten die het presidentschap van Trump verdacht maakten (de Russen zouden zich hebben gemengd in de verkiezingen), nu zijn het Trump en zijn aanhangers die de rechtmatigheid van de uitslagen in diverse staten aanvechten. Al of niet terecht. Hoe dat juridisch gevecht gaat aflopen, daarover valt op dit moment nog niets zeggen. Het juridisch gevecht is nog niets eens begonnen!

In deze blog gaat het me niet om de politieke kant van dit (merkwaardige en fascinerende) verhaal. Wat mij boeit is de profetische kant ervan. Laat ik een paar mogelijke scenario’s op een rijtje zetten, waar het gaat om de kandidatuur voor de ruiter op het witte paard in Openbaring 6.

scenario 1

Trump wint de door hem aangespannen rechtszaken en hij wordt (tegen alle verwachtingen in) toch president voor de tweede termijn. Zo’n overwinning zou natuurlijk nog veel spectaculairder zijn, dan alleen als verkiezingsoverwinnaar uit de bus komen. En ja, dit is een onwaarschijnlijk scenario, maar pleit dat er tegen of juist vóór? Lezen we van de ruiter op het witte paard ook niet “en hij ging uit, overwinnend en om te overwinnen“. In dit scenario kan Trump de komende vier jaar zijn successen in het Midden-Oosten voortzetten en mogelijk een akkoord bereiken over Jeruzalem met ruimte voor een herbouwde tempel.

scenario 2

Het team Biden/Harris wordt 20 januari a.s. geïnstalleerd, en als president van Amerika zet Biden het door Trump begonnen vredesproces in het Midden-Oosten voort. In dat geval zou het vredesproces niet gekoppeld zijn aan de persoon van Trump maar aan het ambt van hem als Amerikaans president.

scenario 3

De uiteindelijke (valse) vrede in het Midden-Oosten wordt door iemand bewerkt die daar op dit moment nog niet voor ‘in the picture’ is.

Welke van de drie scenario’s het gaat worden, durf ik niet te zeggen. Wordt het Biden? Of toch Trump? Of misschien nóg een ander? Wat ik wel durf te zeggen is dat, links- of rechtsom, de ruiter op het witte paard gaat komen. Er komt een schijnvrede in het Midden-Oosten en Jeruzalem krijgt een nieuwe status. Blijf wakker!

Delen: