rechtvaardig in Zijn bloed OF in Zijn opwekking?

VRAAG:
In Romeinen 4:25 lezen we dat “Jezus, onze Here” werd opgewekt om onze rechtvaardiging. Een paar verzen verderop (5:9) staat echter dat we “in Zijn bloed gerechtvaardigd” zijn. Wat is het nu: gerechtvaardigd in Zijn bloed óf gerechtvaardigd in Zijn opwekking?

ANTWOORD:
Wanneer ‘bloed’ uitsluitend zou verwijzen naar bloedstorting (zoals bijna iedereen schijnt te denken), dan zijn Paulus’ mededelingen inderdaad onbegrijpelijk. Want waarom moest Christus alsnog worden opgewekt om onze rechtvaardiging, als we reeds door Zijn sterven (bloedstorting) zijn gerechtvaardigd? Paulus’ opmerkingen zijn alleen logisch, wanneer hij bedoelt te zeggen dat Christus’ bloed synoniem is aan Zijn opwekking uit de doden. Dan verwijst Christus’ bloed weliswaar naar Zijn dood, maar (let op): op Zijn overwonnen dood. Inderdaad, bloed doet altijd denken aan een slachtoffer. Maar is het bijzondere van HET Slachtoffer juist niet, dat Hij leeft? Het bloed verwijst niet zonder meer naar het Lam dat geslacht is, maar naar het Lam dat STAAT als geslacht.

“En ik zag in het midden van de troon (…) een lam STAANDE, als geslacht…”.
Openbaring 5:6

Wanneer we inzien dat het bloed spreekt van het LEVENDE slachtoffer, dan gaat er een wereld open i.v.m. de offerdienst! Louter een geslacht dier was geen offer. Een dier moest geslacht en DAARNA geofferd worden, d.w.z. in rook opstijgen, “Gode tot een liefelijke reuk”. Strikt genomen was er pas sprake van een slachtoffer nadat het geslachtte dier in rook opsteeg. Zo ook met het ware Slachtoffer. Hij was pas het Offer, nadat Hij uit de doden opsteeg. Dat was de liefelijke reuk voor God. Christus ‘sterven was geen doel in zich. Nee, Hij stierf om op te kunnen staan uit doden en zo de dood (en dus de zonde) te niet te doen. In dat nieuwe, onvergankelijke leven dat Hij aan het licht bracht, is onze rechtvaardiging gelegen.

Delen: