Jakob schilt takken

In de vorige weblog verwees ik naar de staf waarmee Jakob de Jordaan doortrok, als schitterend beeld van hoop op opstanding. Maar er is nog een eerdere gelegenheid, waarbij een staf en staven een rol speelden in Jakobs leven. Dat is in de wonderlijke geschiedenis tijdens zijn verblijf bij zijn oom Laban, waarin hij zich een kudde verwerft (Gen.30:25-43). Jakob had de afspraak met zijn oom gemaakt dat al het bonte kleinvee dat geboren zou worden uit Laban’s kudde, voor hem zou zijn. Toen Jakob in het vervolg de kudden van Laban ging weiden, legde hij in de drinkbakken geschilde takken. Letterlijk wordt hier echter het woord voor ‘staf’ of ‘roede’ gebruikt (zie de St.Vert.). Jakob ging er vanuit dat wanneer het kleinvee bronstig werd bij deze geschilde staven, er bont kleinvee geboren zou worden. En ongeacht of het nu kwam door Jakobs truc of niet, het was succesvol. Jakobs kudde breidde zich zeer uit!

besneden staven
Waar het nu om gaat is dat Jakob een verband suggereert tussen de vorming van zijn kudde en de besneden staven. Want dat is het idee achter Jakobs methode. Hij schilde de takken (roeden/staven), door het wit onder de schors te ontbloten (31:37). Alsof hij een besnijdenis uitvoerde… waarbij immers ook de staf of roede besneden wordt: de voorhuid wordt weggenomen en wat daaronder ligt wordt ontbloot. Anno 2011 wordt lacherig gedaan over de in onze ogen primitieve ideeën van Jakob, maar dat zegt meer over onszelf dan over Jakob. Ons begrip schiet namelijk hopeloos te kort. Wij weten niet meer wat typologie is en zijn op dat gebied zo ongeveer analfabeet geworden. Jakob begreep nog dat een staf een mannelijk symbool is en daarom besneed hij het. Ook in deze geschiedenis verwijst de staf, althans, wanneer ‘de schil’ van de tekst is weggenomen, naar Hem die nieuw leven voortbrengt!

Delen: