einde jaar 2021 (1): het wereldgebeuren

Evenals vorig jaar wil ik deze laatste week van het jaar in een tweetal blogs terugblikken op het afgelopen jaar en daarbij ook wat lijntjes uitzetten naar wat voor ons ligt. In de tweede blog hoop ik specifiek in te zoomen op het werk van GoedBericht terwijl ik in deze eerste blog duiding wil geven aan allerlei ontwikkelingen in de wereld. En vooral hoe we deze hebben te verstaan in het licht van “het profetisch woord”.

corona en nog eens corona

Geen mens kon in maart 2020 bevroeden dat het onderwerp ‘corona’ voor meerdere jaren het wereldgebeuren zou gaan beheersen. Eind vorig jaar vertolkte RIVM-topvrouw Aura Timen nog het algemene gevoelen in de samenleving toen ze verklaarde:

Als de vaccins er op tijd zijn en doen wat ze beloven, zal ergens eind volgend jaar de samenleving er weer iets normaler uitzien.

Nu is het “eind volgend jaar” en wat zien we? De belofte dat “het vaccin 100% effectief” zou zijn, bleek al na slechts enkele maanden door het ijs te zakken. Tot op vandaag wijst men graag de ‘ongevaccineerden’ als zondebok daarvoor aan, ook al is die verklaring al lang door de feiten ingehaald. Nu wordt het falend ‘vaccin’ als stok achter de deur gebruikt om vooral toch maar een derde (en vierde en vijfde…) prik te halen. Het lijkt een ‘never ending story’ te worden en daarmee een ideaal verdienmodel voor Big Pharma. Ondanks dat tal van experts waarschuwen voor mogelijke bijwerkingen op termijn en risico’s voor het immuunsysteem. Vaccinatie wordt met toenemende druk opgedrongen: iedereen zal en moet dit ‘vaccin’ nemen. Van de aanvankelijk gegarandeerde vrijwilligheid is weinig over en zelfs in Nederland wordt serieus nagedacht over ‘vaccinatieplicht’. Het is een dreiging die als een donkere wolk boven 2022 hangt. Politici verschuilen zich voordurend achter de onvoorspelbaarheid van ‘het virus’, ondanks dat deskundigen anderhalf jaar geleden al verzekerden dat COVID-19 als een dolle zou muteren. Nieuwe varianten zijn geen verrassing maar juist een constante. Niet de onvoorspelbaarheid van het virus maar de (totalitaire) grillen van leiders en regeringen vormen de grootste bedreiging. Volgens de hierboven geciteerde expert zou onze samenleving er nu normaler uit moeten zien. Maar met alle vaccinatieprogramma’s, lockdowns, reisbeperkingen, samenscholingsverboden, ‘anderhalve meter’, verplichte mondkapjes en coronapaspoorten, lijken we verder van huis dan een jaar geleden.

doodlopende weg?

De vraag is natuurlijk hoe dit alles zich zal ontwikkelen in het komende jaar. Velen, ook elders in Europa, houden hun hart vast. Zal er straks nog plaats zijn voor mensen die geen vaccin willen? Of zullen zij in toenemende mate worden buitengesloten en zelfs moeten vrezen voor hun werk? Zulke scenario’s zijn al lang niet denkbeeldig meer. Corona wordt aangegrepen voor steeds verdergaande controle en een “Great Reset”.

Een tegengesteld scenario is dat het huidige coronabeleid een doodlopende weg is waarvan het einde in zicht is. Hetzij doordat het virus steeds onschuldiger wordt en/of doordat groepsimmuniteit wordt bereikt. Of door afnemend maatschappelijk draagvlak. Of vanwege vaccinatieschade. Of een mix van deze en andere factoren. Zeg het maar. Geen mens die het weet.

“na twee dagen”

Wat we wel (vanuit de Schrift!) weten is dat de termijn van twee millennia (die voor de Heer als “twee dagen” zijn; 2Petr.3:8; Hos.6:1-3) ten einde loopt. Gaan we ervan uit dat Hij in 30 AD vanaf de Olijfberg ten hemel voer, dan zijn in 2030 precies tweeduizend jaren gepasseerd sinds zijn heengaan. Dat is een mijlpaal, zelfs ongeacht of deze tweeduizend jaren in de profetie een afgerond getal vormen of niet.

Gesteld nu dat 2030 precies het jaar zal zijn dat de Heer wederom zijn voeten zal zetten op de Olijfberg (Zach.14). Let wel: gesteld… Dan zou in dat jaar Israëls grote verdrukking van drie en half jaar eindigen. Een verdrukking die dus in 2026 of 2027 zou aanvangen. Bedenk daarbij dat aan die verdrukking nog een periode van vrede vooraf zal gaan, waarbij in Jeruzalem een tempel- en offerdienst zal worden hersteld. Ook zou in diezelfde periode een federatie van tien landen worden gevormd met Babylon als financieel centrum. Dat alles zou dan z’n beslag krijgen tussen nu en 2026/2027. Inderdaad, dat komt heel dichtbij…!

Nogmaals: het is niet gezegd dat het zo zal gaan. Ook al zullen sommigen wellicht nu alleen de klok (lees: een jaartal) horen luiden… Het zij zo. Wat ik bedoel aan te geven is dat de komende jaren (of decennia) in Bijbels perspectief buitengewoon belangwekkend gaan worden. We hadden al kennis gemaakt met het fenomeen dat tal van namen waar de profeten ooit van spraken, in de recente historie weer spectaculair ‘op de kaart zijn gezet’: Egypte (1922), Libanon (1943), Syrie (1946), Israël (1948), Jeruzalem (1967), Palestina (1988), enz. Ook dat wijst erop dat de tijd dringt. Zesduizend jaren menselijke historie lopen ten einde en het aanbreken van de Sabbat voor deze wereld nadert!

2022: terra incognita

Als we, zoals hierboven, uitzoomen zien we duidelijk profetische lijnen en patronen. Maar inzoomen op het specifieke jaar dat voor ons ligt, levert weinig meer op dan een uiterst vaag beeld. Weinig is zeker. Zal de QR-samenleving verder worden uitgerold? Of gaan we juist zien dat het coronabeleid wordt ontmanteld? Welke betekenis moeten we toekennen aan de voortrekkersrol die Israël in het afgelopen jaar op het gebied van corona speelde? Zullen ook in 2022 de ogen van de wereld weer op dit landje zijn gericht? En hoe zal het gaan in de rest van het Midden-Oosten? Zullen zich nieuwe kandidaten aanmelden voor de ‘Abraham-akkoorden’? Zullen de verhoudingen tussen Iran en Israël verder op scherp worden gesteld? Of zijn het ‘black swans’ die een verrassende wending aan 2022 gaan geven? En wat hangt de wereld geopolitiek en macro-economisch boven het hoofd? Zal de financiële bubbel (monetaire verruiming, geldprinten, inflatie) gaan barsten? Enzovoort, enzovoort.

2022 is een nog onbeschreven blad en slechts Eén is er die de antwoorden weet en het script in handen heeft. Er is niets dat een mensenkind zoveel rust en moed geeft als het vertrouwen op deze grote Regisseur!

Delen: