andere schapen, niet van deze stal

Nog andere schapen heb Ik, die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem horen en het zal worden een kudde, een herder.
Johannes 10:16

verwijzend naar de profeten
Waarop doelt Jezus wanneer Hij spreekt van “andere schapen… die niet van deze stal zijn”? Voor de Joodse toehoorders die vertrouwd waren met de woorden van de profeten was het niet moeilijk om deze vraag te beantwoorden. Jezus refereert duidelijk aan de profeet Ezechiël.

… zoals een herder naar zijn kudde omziet, wanneer hij te midden van zijn verspreide schapen is, zo zal Ik (=de HERE) naar mijn schapen omzien en ze redden uit alle plaatsen waar zij verstrooid zijn geraakt op de dag van wolken en duisternis.
Ezechiël 34:12 

M.a.w. de andere schapen buiten de stal, zijn de Israëlieten buiten het land, in de diaspora (=verstrooiing). Heel Israël zal in “de dag des HEREN” worden verzameld en tot één volk worden. Niet langer, zoals voorheen, verdeeld als huis van Juda en huis van Efraïm, maar één volk.

21 zeg dan tot hen: Zo zegt de Here HERE: zie, Ik haal de Israelieten weg uit de volken naar wier gebied zij gegaan zijn; Ik zal hen van alle kanten bijeenverzamelen en hen naar hun land brengen. 22 En Ik zal hen tot één volk maken in het land, op de bergen Israels, en één koning zal over hen allen koning zijn; niet langer zullen zij twee volken zijn en niet langer verdeeld in twee koninkrijken.
Ezechiël 37

omscholen
Johannes was evenals Petrus en de overige van de twaalf, een apostel van de besnijdenis (Gal.2:7-9). Geroepen om met het getuigenis aangaande de Messias het volk Israël tot bekering te brengen (Hand.3:19-21). Toen duidelijk werd dat het volk het Evangelie verwierp, riep God een dertiende apostel: Paulus. Aan hem werd geopenbaard dat het volk voorlopig niet tot bekering zou komen en dat God in de tussentijd een volk uit de natiën zou verzamelen, waarin “Jood noch Griek” is. De twaalf apostelen hebben met deze wending aanvankelijk grote moeite gehad, maar uiteindelijk heeft Paulus’ onderwijs hen tot inzicht gebracht (2Petr.3:15). Wanneer Johannes als “de discipel dien Jezus lief had” zijn evangelie-beschrijving optekent, dan is hij inmiddels op de hoogte van Paulus’ onderwijs. Hij blikt terug op Jezus’ leven en merkt allerlei details op, die deze kennis verraden. Achteraf ziet hij hoe allerlei gebeurtenissen illustratief zijn voor de huidige onderbreking in de heilshistorie. Dat begint al bij het eerste teken dat Johannes beschrijft: de bruiloft te Kana op de derde dag (Johannes 2). Of in Johannes 4, Jezus’ twee daags verblijf in Samaria, waarna Hij vervolgens in Kana arriveert. En zo kan ik doorgaan. Verborgen aanwijzingen die achteraf zo betekenisvol blijken!

dubbele bodem
Datzelfde geldt ook voor tal van uitspraken die Jezus  heeft gedaan. Die blijken eveneens een dubbele bodem te hebben. In de letterlijke zin en primair slaan ze op Israël en het Koninkrijk, maar onder de oppervlakte (verborgen dus) blijken ze naadloos aan te sluiten bij Paulus’ onderwijs aan de natien. Het bovenstaande Johannes 10:16 is daar een mooi voorbeeld van. In het licht van Paulus’ brieven doet het onwillekeurig denken aan de eenheid die binnen de ekklesia, het Lichaam van Christus, tot stand is gekomen.

13 Maar thans in Christus Jezus zijt gij, die eertijds veraf waart, dichtbij gekomen door het bloed van Christus. 14 . Want Hij is onze vrede, die de twee (=Jood en heiden) één heeft gemaakt en de tussenmuur, die scheiding maakte, de vijandschap, weggebroken heeft, 15 doordat Hij in zijn vlees de wet der geboden, in inzettingen bestaande, buiten werking gesteld heeft, om in Zichzelf, vrede makende, de twee tot een nieuwe mens te scheppen, 16 en de twee, tot een lichaam verbonden, weder met God te verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood heeft.
Efeze 2

We hoeven niet te kiezen tussen de ene dan wel de andere betekenis. Beiden zijn waar. Johannes’ evangelie is niet slechts zinnig, het is dubbelzinnig!

Delen: