een licht op mijn pad

Nadat ik deze week een paar blogs had gepubliceerd over hoererij en trouwen, ontving ik enkele reacties waarin min of meer het verwijt doorklonk dat zulke artikelen wettisch en veroordelend zijn. Was Rachab geen hoer maar wordt ze niettemin met ere vermeld in de Hall of Fame van Hebreeën 11? En sprak de Heer niet tegen godsdienstige leiders dat hoeren en tollenaars hen voor zouden gaan in het Koninkrijk Gods? Is het bovendien niet onnodig om over zulke thema’s te schrijven? De Heer bewaart de zijnen toch voor alle kwaad?
Over zulke tegenwerpingen wil ik graag wat kwijt.

veroordelend?
De Schrift in het algemeen en Paulus’ brieven in het bijzonder spreken tamelijk frequent over trouwen, het huwelijk en ook over hoererij. De eerste vraag die zich dan per defintie opdringt is: waarover gaat het? Een woord betekent niets wanneer we geen idee hebben waar het voor staat. Om dat scherp te krijgen wenden we ons tot  de concordantie (trefwoordenlijst van de Bijbel), zodat we Schrift met Schrift kunnen vergelijken. Het is niet mijn zaak om wie dan ook te veroordelen. Vrijheid is een groot goed en iedere gelovige zou zijn of haar eigen leven leiden, zonder daarin lastig gevallen te worden door inmenging en bemoeizucht van medegelovigen. Maar strijd dit met een helder antwoord op de vraag wat een woord precies betekent? Wat mensen er mee doen gaat mij niet aan; als Bijbelleraar heb ik de feiten van de Schrift te presenteren. En vandaar een artikel over wat ‘hoererij’ en wat ’trouwen’ is. Los van cultuur en tijdgeest weten waar het volgens de Schrift om gaat. Want slechts dat biedt houvast!

onnodig?
En dan dat andere verwijt. Het zou niet nodig zijn om over hoererij en trouwen te spreken want de Heer leidt toch de levens van de gelovigen en bewaart hen bovendien voor alle kwaad? Als je het mij vraagt, is dit wel een erg doorzichtige drogreden. Want hoe zou de Heer de zijnen anders leiden en bewaren, dan door hen voor te lichten vanuit zijn Woord?! De Schrift spreekt over genoemde onderwerpen en Paulus stelt het diverse keren indringend aan de orde. Niet door een wet te op te leggen maar door voorlichting. Zoals “een lamp voor de voet” (Ps.119:105) toont hoe het pad gaat en laat zien waar gevaren liggen. Zó leidt de Heer ons leven en zó bewaart Hij ons voor struikelblokken en andere gevaren.
Door zijn Woord en door niets anders.

reageer op Facebook

Delen: