een eerste gebod in belofte

1. Kinderen, weest je ouders gehoorzaam in de Here, want dat is rechtvaardig. 2 Eer je vader en je moeder (dit is een eerste gebod in belofte) 3 opdat het je zou welgaan en je lang zou zijn op aarde.
Efeze 6

in belofte
Paulus schrijft aan de kinderen dat ze hun ouders gehoorzaam zouden zijn, een woord dat in het Grieks letterlijk onder-horig betekent, d.w.z. gehoor gevend aan iemand boven je. Paulus motiveert dit vervolgens met een gebod uit “de tien woorden”. Zo’n aanhaling verbaast misschien op het eerste gezicht, omdat de apostel in zijn brieven toch altijd benadrukt dat gelovigen niet leven onder de wet van Sinaï. Maar die verbazing verdwijnt zodra we direct daarop lezen: dit is het eerste gebod met een belofte. Letterlijk staat er trouwens niet: met een belofte, maar: in belofte. De belofte is niet slechts een aanhangsel van het gebod maar vormt de sfeer van het gebod. Opvoeden “in de Heer” betekent kinderen groot brengen “in belofte”.

eerste gebod
Gewoonlijk wordt “een eerste gebod in belofte” opgevat als: het eerste gebod van de tien woorden waar een belofte bij vermeld wordt, maar dat kan niet de gedachte zijn. Want ook het tweede gebod kent een belofte (“die barmhartigheid doe aan duizenden van hen die Mij liefhebben…”; Ex.20:6). En zou men opvatten: het eerste gebod van de tweede tafel, dan klopt de uitleg evenmin, want aan de navolgende geboden zijn geen beloften verbonden, zodat dit gebod niet het eerste maar het enige gebod zou zijn in belofte. Daarom hebben we bij “eerste” niet te denken aan de plaats die dit gebod inneemt temidden van de andere geboden maar aan het feit dat dit het eerste gebod is voor kinderen.

zolang je leeft
“Eer je vader en je moeder” is een veelbelovend woord, want wie dat doet zal het welgaan, staat hier. Dat is trouwens niet alleen een belofte voor de kinderen maar ook voor de ouders. Want welke ouder zou niet graag zien dat het hun kinderen welgaat? Daar is de hele opvoeding op gericht!
De toevoeging “en je lang leeft op aarde” hoeft trouwens niet als een losstaande belofte te worden opgevat. De gedachte is eerder: het zal je welgaan zolang als je leeft op aarde!

wet versus belofte
Zo belastend, bedreigend en zwaar als het is om kinderen op te voeden ‘in wet’ (dit moet en dat mag niet), zo groot is het voorrecht hen groot te brengen “in belofte”. Hen te mogen wijzen op de Heer wiens eigendom zij zijn. Die voor hen zorgt en alles geeft wat ze nodig hebben. Die, wanneer zij hun vader en moeder eren, belooft dat het hen wél zal gaan, zolang ze leven!

Delen: