fossielen wijzen NIET op evolutie

Gisteren las ik in het het Nederlands Dagblad een prima artikel over fossielen en aardlagen. Een steengoed stuk dus… Hieronder een paar citaten:

We zijn nu bijna honderdvijftig jaar van koortsachtig zoeken naar tussenvormen in de aardlagen verder. En nu blijkt dat deze tussenvormen gewoon niet bestaan. De beroemde fossielkundige Steven Jay Gould windt er geen doekjes om: ,,Het archief van fossielen toont ons erg weinig, en waarschijnlijk geen enkel voorbeeld van geleidelijke overgangen… De meeste, zo niet alle, klassieke voorbeelden zijn eenvoudig onjuist. Eigenlijk is het archief van aardlagen een verbijsterende manifestatie van niets, dat wil zeggen van non-evolutie.”

Vanuit evolutionistisch gezichtspunt is het echt een compleet raadsel, hoe al deze landdieren zich uit de zeedieren van het onderliggende Devoon hebben ontwikkeld. Want het valt niet uit te leggen hoe de zeer complexe en gespecialiseerde lichaamstructuren van libellen en vliegen ooit uit mariene voorouders (schelpdieren, koralen, zeelelies, inktvissen) zouden zijn voortgekomen. (…)Deze dieren duiken opeens in de aardlagen op, zonder dat er van evolutionaire voorouders ook maar een spoor te ontdekken is.

De fossielen in de rotsen zijn dus toonbeeld van discontinuïteit. Er bestaan geen geleidelijke overgangen tussen soorten laat staan tussen grotere groepen dieren en planten. Dit fundamentele geologische feit heeft twee consequenties. Het toont aan dat de evolutietheorie is verworden tot een dogmatisch keurslijf, een kennisfilter, een tunnelvisie. Deze theorie fungeert als het sprookje van de kleren van de keizer: je moet dingen zien die er niet zijn.

Daarnaast wijzen de fossielen juist in de richting van speciale creatie van de grotere groepen organismen. Precies zoals dat met klem (negen keer) in Genesis 1 wordt gesteld: God schiep de grote groepen dieren en planten ieder naar hun aard.

Delen: