vrede naar de Filistijnen?

Israël en de Filistijnen

Nog niet eerder in haar vijfenzeventig jarig bestaan heeft de staat Israël zo’n tragedie ondergaan als de aanslagen sinds 7 oktober j.l.. Het was precies vijftig jaar na het begin van de beroemde Jom Kipoer oorlog, waarbij de Joodse staat ook al op één van haar hoogtijden militair werd verrast en overvallen. Toen door Syrië en Egypte, nu door de Palestijnse Hamas, dat het bestuur in handen heeft van de Gazastrook. Dit gebied van pakweg veertig bij tien kilometer is hetzelfde als waar in Bijbelse tijden de Filistijnen woonden. En daarmee herleeft in een totale andere tijd en setting het aloude conflict tussen Israël en de Filistijnen. Het woord voor ‘Filistijnen’ is in het Hebreeuws hetzelfde als het woord voor ‘Palestijnen’.

vredesakkoorden gesaboteerd

Het is nog maar slechts enkele weken geleden dat Netanyahu, de minister-president van Israël, voor de Verenigde Naties in New York een gloedvolle toespraak hield over een wenkende vrede in het Midden Oosten. Dat was mede omdat binnen afzienbare tijd Saoedi Arabië zich zou voegen bij de zes landen waarmee Israël de zogenoemde Abraham-akkoorden heeft gesloten. Vrede en welvaart leek in de regio dichterbij dan alle voorgaande decennia. Alleen Iran zou nog spelbreker kunnen zijn. Maar terwijl Netanyahu zijn dromen wereldkundig maakte, verdoezelde hij met zijn PR tevens de ernstige verdeeldheid in eigen land. Een hoog oplopend conflict tussen religieus rechts en seculair links dat ook nu bepaald nog niet is beslecht. Niet eerder in haar bestaan was het met het moreel van het volk zo slecht gesteld als juist het afgelopen jaar. Daarom was vanuit tactisch oogpunt dit het moment voor Hamas om een naderende vrede in het Midden Oosten te saboteren. Door afschuwelijk toe te slaan en een keiharde wraakactie van Israël te forceren, dwingt de terroristische organisatie de Arabische wereld positie te kiezen tegen de Joodse staat. Het is overigens opmerkelijk dat in het Hebreeuws het woord hamas ‘geweld’ betekent (vergl. Ezech.7:23). De aanval op Israël van vorige week zet een kettingreactie in werking met enorme geopolitieke gevolgen. Mochten ook Iran en wereldmachten als Amerika en Rusland direct betrokken raken in dit conflict, dan is zelfs een derde wereldoorlog niet ondenkbaar.

de Bijbelse profetie

Wie vertrouwd is met GoedBericht.nl weet dat de situatie in het Midden Oosten altijd scherp in de gaten wordt gehouden. Maar altijd en consequent zonder politieke stellingname. Ook niet zionistisch. We koesteren een grote liefde voor Israël en weten dat dit volk is voorbestemd om straks een koninkrijk van priesters te zijn te midden van de volkerenwereld. Maar we realiseren ons ook dat de huidige zionistische staat een ongelovig vooruitgrijpen is op die belofte. Het land dat sinds 1948 bedoeld is als een veilige thuishaven voor alle Joden, zal in de praktijk de meest onveilige plek ter wereld blijken. Volgens de Bijbelse profetie loopt het met de Joodse staat dramatisch af en zal er aan het einde van Israëls grote verdrukking geen levende inwoner meer in het land te vinden zijn (Jes.6:11). Dat is geen populaire visie en bepaald ook niet aangenaam om te vertellen. Maar “er staat geschreven” en dus “zo zal geschieden”. Waarom dan als gelovigen partij kiezen in de complexe politieke verhoudingen? Of met vlaggen wapperen? We zouden acht geven op het profetisch woord als op een lamp in een troebele plaats (2Petrus 1:19). En dat te meer wanneer we de dag zien naderen.

het jaar 6000

In het Nederlands Dagblad las ik een interview met de Nederlandse rabbijn Evers, die twee jaar geleden emigreerde naar Israël. Hij is uiterst pessimistisch over de huidige situatie en verklaarde:

De hoop op echte vrede heb ik opgegeven.

Maar hij voegde dit er aan toe:

Volgens de Joodse jaartelling leven we in het jaar 5784 na de schepping. Er is een traditie in de Talmoed die zegt dat tegen het jaar 6000 de Messiaanse tijd aanbreekt. In de afgelopen 3336 jaar heeft ons volk alle vijanden overleefd, van Nebukadnessar tot Hitler, Nasser, Hoessein en vele anderen. De strijd die we nu voeren is de laatste ‘ballingschap’ en voert onvermijdelijk tot de komst van de Messias. We blijven vertrouwen op God.

Het jaar 6000 (exact of ongeveer) geldt van oudsher in zowel de Joodse als christelijke traditie, maar ook op goede Bijbelse gronden, als het jaar waarin de grote wereldsabbat zal aanvangen. Immers, “één dag is als duizend jaren…”. Volgens de Joodse jaartelling zijn er nog 216 jaar te gaan alvorens dat jaar 6000 zal aanvangen. Maar elders op deze site heb ik betoogd en toegelicht dat de Joodse jaarrekening (m.i.) 206 jaar te weinig heeft berekend zodat het naar Bijbelse maatstaven momenteel het jaar 5990 is. In dat geval zijn we nog slechts 10 jaren verwijderd van het zevende Millennium. Met andere woorden: de tijd waarin we leven is Bijbels-chronologisch gezien dus nog veel spannender dan rabbijn Evers meent!

spectaculaire vrede op komst

Volgens het boek ‘de Openbaring’ wordt het uitrollen van het profetisch programma vooraf gegaan door de opening van het eerste zegel (6:1): een ruiter op een wit paard draaft op en wint en overwint. Blijkens het vervolg staat dit symbool voor de komst van een spectaculaire (maar ook kortstondige) vrede in het land. Dat is wat we vanuit profetisch perspectief als eerste hebben te verwachten: (schijn)vrede. Inderdaad, dat lijkt op dit moment verder dan ooit, maar vergeet niet: juist tegen de achtergrond van dreigend oorlogsgeweld zal een vredestichter zich straks des te spectaculairder aandienen. Wat een bijzondere tijden beleven we!

Delen: