toch niet “alle mensen”?

Van een bezoeker van de GoedBericht-site ontving ik een vraag en ik citeer daaruit enkele fragmenten:

Dag André,

Zondagmorgen heb ik je studie over 1 Korinthe 15 (deel 30) geluisterd. Totaal anders dan wat ik tot nu toe hoorde, fantastisch wat een blijde boodschap!

Ik vraag me af, wie zijn “zij die” in Rom. 5:17?
(…) De theologie zegt: “dat zijn de gelovigen /de uitverkorenen.”

Dus toch een beperkt aantal, zeker niet allen en zij baseren dat kennelijk op Rom. 5:17 (…)
De kanttekeningen van de Statenvertaling reduceren het aantal, het geldt alleen de gelovigen en zij die de gave aannemen (…)

Graag hoor/lees ik je uitleg hierover.

Laat ik bij de beantwoording beginnen met Romeinen 5 vers 17. Daar lezen we dit (NBG51):

Want, indien door de overtreding van de ene, de dood als koning is gaan heersen door die ene, veel meer zullen zij, die de overvloed van genade en van de gave der gerechtigheid ontvangen, leven en als koningen heersen door de ene, Jezus Christus.

Het is onmiskenbaar dat “zij, die de overvloed van genade en van de gave der gerechtigheid ontvangen” duidt op hen die nu geloven. “Ontvangen” staat namelijk in de tegenwoordige tijd. En zij zullen (=toekomende tijd) “leven en als koningen heersen”, d.w.z. zij zullen in het leven van de opstanding koning zijn. Samen met Christus heersen in de komende aeonen. Dit voorrecht valt ten deel aan hen die vandaag de overvloed van genade ontvangen.

En dan nu Romeinen 5:18:

Derhalve, gelijk het door één daad van overtreding voor ALLE MENSEN tot veroordeling gekomen is, zo komt het ook door één daad van gerechtigheid voor ALLE MENSEN tot rechtvaardiging van leven.

Deze zin bevat in het Grieks (waarin Paulus dit optekende), niet één werkwoord. Het lijkt door de telegramstijl bijna op een wiskundige vergelijking.  Alle mensen zijn veroordeeld tot de dood door slechts één daad (=het eten van de verboden vrucht). Zo worden eveneens door één daad (=gehoorzaamheid tot de dood van het kruis) alle mensen gerechtvaardigd en levend gemaakt (zie ook 1Kor.15:22). Als het eerste “alle mensen” inderdaad letterlijk is en zonder uitzondering, dan kan het tweede “alle mensen” daar niet van onder doen. Anders zou de vergelijking niet deugen. In dit 18-de vers heeft Paulus het over het totale mensdom dat door één daad daadwerkelijk de impact ondervindt van zowel veroordeling en dood alsook van rechtvaardiging en leven. Juist in de simpelheid van de vergelijking is de overweldigende heerlijkheid gelegen.

Het is daarom volkomen misplaatst dat het commentaar van de Statenvertaling bij “alle mensen” aantekent:

Namelijk die in Hem geloven; of die deze gave aannemen, Rom. 5:17.

Of, zoals prof. dr. Willem Ouweneel schreef (in ‘wat is rechtvaardigmaking?‘, blz.25):

Maar keren we terug tot hst. 5:18. We zagen daar de gevolgen zowel van Adams daad als van Christus’ daad voor de hele mensheid. Dit mogen we niet zo letterlijk opvatten dat ook daadwerkelijk alle mensen gerechtvaardigd worden.

Deze orthodoxe pogingen om de universele uitwerking van “één daad van gerechtigheid” in te perken, zijn ontstellend en desastreus! Het is niet alleen volkomen onlogisch maar ook dodelijk voor het Evangelie. Het goede bericht is juist dat alle mensen, om niet, rechtvaardiging en leven ten deel valt, “ieder in zijn eigen rangorde” (1Kor.15:23).

De poging om “alle mensen” in 5:18 in te perken door te verwijzen naar 5:17, gaat om nog een andere reden mank. Het “derhalve” waar Paulus in 5:18 mee aanvangt is namelijk een conclusie uit het voorgaande betoog waarin Paulus uiteenzet dat Christus “veel meer” is (:15,17) dan Adam. Hoe misplaatst zou het daarom zijn om te beweren dat Adams actieradius veel groter zou zijn dan dat van Christus!

Bedenk daarbij ook dat Romeinen 5:13 t/m 5:17 een tussenzin is. Romeinen 5:18 grijpt niet terug op 5:17 maar op vers 12 waar Paulus begint met een vergelijking:

Daarom, gelijk door één mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan…

Tot en met 5:17 volgen opmerkingen ter toelichting, maar zonder dat de vergelijking van 5:12 wordt afgemaakt. Dat gebeurt pas in 5:18. Romeinen 5:18 is de bekroning van een betoog waarin Paulus Christus laat schitteren tegen de donkere achtergrond van Adam, zonde, veroordeling en dood.

Reageer op Facebook

Delen: