stemadvies

Vandaag (19 maart 2014) is het de dag van de gemeenteraadsverkiezingen. In Den Haag waar ik vaak kom hangen posters met de leuze ‘Nie klagûh. Stemmûh!’. Met deze slogan probeert de gemeente Den Haag mensen over de streep te trekken om toch vooral hun stem uit te brengen. Ondertussen is de groep thuisblijvers groter dan ooit. Vermoedelijk meer dan de helft van alle stemgerechtigden zullen van dat recht vandaag geen gebruik maken. Het wantrouwen in de politiek neemt toe. Dat is niet zonder reden. Mensen stellen vast dat zelfs als de partij van hun keuze in het besturend college komt (of in de regering), dat dit allerminst betekent dat verkiezingsbeloften worden nagekomen. Integendeel, want niet in de oppositie maar juist bij daadwerkelijk bestuur is men verplicht water bij de wijn te doen. Politici kunnen per definitie niet hun beloften nakomen. In de oppositie niet omdat men dan buitenspel staat en in de regering niet omdat men dan coalities moet sluiten en daarmee verkiezingsbeloften moet laten vallen. Dat is democratie. En daarmee ondermijnt dit systeem haar eigen geloofwaardigheid.

In de Schrift staat elke overheid onder God (Rom.13:1). Autoriteit komt van boven (Joh.19:11). Overheden zijn geen verantwoording schuldig aan haar onderdanen maar aan God. Geen democratie maar theocratie. Daarom kunnen gelovigen zich met een gerust hart schikken onder de overheden die boven hen gesteld zijn. Het is niet aan hen als onderdanen zich te beklagen over de overheid. En evenmin om zich daar druk over te maken en zich ermee te bemoeien. Zo’n houding betekent “een stil en rustig leven” (1Tim.2:2). Heel relaxed en een groot voorrecht in een turbulente wereld! We bidden voor alle hooggeplaatsten en danken God voor alles wat door hun beleid ons toevalt (1Tim.2:1). Dat lijkt mij het allerbeste stemadvies!

Reageer op Facebook

Delen: