onder druk… staande blijven

Eerder schreef ik over de vaccinatie-drang/dwang die momenteel in tal van (voorheen vrije) landen, wordt uitgeoefend. Een jaar geleden gold een coronapaspoort nog als een complot-theorie maar inmiddels is ook dat ingehaald door de werkelijkheid.

“Vertrouwt niet op edelen, op een mensenkind, bij wie geen heil is…”, aldus Psalm 146 vers 3. En hoe waar blijkt dat Bijbelwoord telkens weer! pic.twitter.com/4e7UHzDgHf

— GoedBericht (@GBericht) October 1, 2021

Voor wie geen prik nemen, kunnen diverse motieven een rol spelen, zoals:

• men vertrouwt liever op het van God gegeven immuunsysteem, dan op een (tijdelijk werkend) ‘vaccin’;
• men wacht liever totdat alle normale testfases van het ‘vaccin’ zijn doorlopen (eind 2023) en meer bekend is over de langere termijn effecten;
• men wantrouwt de globale pressie die wordt uitgeoefend om ‘de prik’ te nemen en ziet hierin de contouren van de aanstaande ‘Beest-heerschappij’ (Openb.13).

uitsluiting

De MSM zet deze overtuiging gewoonlijk neer als egoïstisch en asociaal. Zij die bovenstaande overwegingen aandragen worden geridiculiseerd (‘wappies’, ‘complotdenkers’) en als een gevaar beschouwd voor de volksgezondheid. Nu is er in Nederland bij toegangsbewijzen nog ruimte voor de zeer omslachtige optie om zich te laten testen maar in toenemende mate dreigt het systeem van G3 (=Gevaccineerd, Genezen of Getest) naar G2 te worden veranderd: zonder prik geen toegang. In Nederland geldt het coronapasooort (nu) alleen nog voor horeca, bioscoop en theater maar elders in ons werelddeel geldt het toegangsbewijs ook al in supermarkten of zelfs elke publieke ruimte. Ondanks plechtige beloftes van de regering dat dit in Nederland onder geen beding zou gebeuren (zie video boven), kunnen inmiddels ook in bedrijven ‘ongevaccineerden’ worden geweigerd. Dan is men dus niet slechts buitengesloten van ‘de leuke dingen des levens’ maar verliest men daardoor zelfs ook de baan en het inkomen. En in sommige landen zelfs het recht op uitkering. Dat is Europa 2021.

onder druk

Let wel: voor of tegen een corona-prik is hier niet de kern van de kwestie maar de vrijwilligheid van de keuze. Het is de indirecte dwang van het paspoort, dat mensen chanteert om ‘de prik’ te nemen. De gevallen die mij de laatste weken ter ore zijn gekomen, zijn vaak schrijnend. Zo kreeg ik deze week de onderstaande mail van een bezoeker van de GB-site.

Hallo Andre,

De afgelopen weken lig ik wakker en ben ik erg onrustig over de dwang die ik ervaar om de coronaprik wel te nemen. In feite, met alles wat ik weet en welke mogelijke gevolgen en ideeën erachter zitten, zou ik het niet doen. Maar gezien mijn werk voel ik mij gedwongen. Ik voorzie dat ik die prik moet nemen om mijn werk te kunnen blijven verrichten (…). Dit wordt steeds lastiger om daar te mogen werken en overnachten. Als ik nu de grens over moet voor een dag moet ik al weer testen. Zit ik er de hele week en ik kan heen en weer rijden dan moet ik al minimaal 2x per week testen.. als ik daar moet overnachten dan moet ik om de 2 dagen testen om überhaupt in een hotel te verblijven en te kunnen eten. Sommige gebieden is er al 2G wat in houdt dat ik nergens meer naar binnen mag en ook niet kan slapen in een hotel.

Ik zie die prik niet als iets wat een heilzame werking heeft, maar gewoon als politieke drang. Hier heb ik dus heel veel last van. Gelukkig mag ik weten dat God een plan heeft met ons en mag weten dat Hij ons nooit zal loslaten. Ook weet ik dat er een roerige tijd aankomt en dat is wel heel fijn, maar ook lastig dat we dat mogen zien. Als ik de prik niet neem gaat de tijd komen dat ik mijn werk niet meer kan uitvoeren. Stel dat ik daardoor ontslag krijg….wonen we binnen de kortste keren in een kartonnen doos… ik moet toch ook voor mijn gezin zorgen… .

Voor mijn gevoel geef ik toe als ik een prik zou nemen en aan de andere kant weet ik dat niets ons kan scheiden van de Heer en dat het voor de relatie met God niets hoeft uit te maken. Ik weet gewoon niet wat ik moet, aangezien ik er zoveel last en stress ervaar van deze dwang is mijn vraag kun jij hier wat zinnigs over zeggen? Hoe kan ik hiermee omgaan? Wat verlangt God van mij?

Met vriendelijke groet,

niets kan ons scheiden…!

Dat druk zoals in bovenstaande mail wordt beschreven, stress veroorzaakt is niet zo vreemd. Vooral door de onzekerheid over hoe dit alles zich gaat ontwikkelen. Wat iemand in zo’n situatie moet doen, zeg ik sowieso niet. Ik heb ook geen moreel oordeel over wie al of niet ‘de prik’ neemt. Dat moet ieder voor zich weten. En het is waar zoals werd opgemerkt: niets (dus ook geen prik) kan ons scheiden van de liefde Gods.

afwachten

Wat ik hooguit kan zeggen is wat ikzelf onder deze omstandigheden zou doen. Mijn overweging is dat aangezien nog zo weinig bekend is over de effecten van ‘de prik’ op termijn (behalve dan dat het na enkele maanden voor wat betreft COVID-19 uitgewerkt lijkt te zijn), ik om die reden voorlopig in elk geval met een prik wacht. Het ongemak van eventueel testen en buitensluiting neem ik daarmee voor lief. Ik hou er ook rekening mee dat ‘het prikverhaal’ en het coronapaspoort met een sisser afloopt of mogelijk implodeert. Bijvoorbeeld door…

• het bereiken van groepsimmuniteit;
• het beschikbaar komen van een succesvol geneesmiddel;
• excessieve ‘vaccinschade’ op (middel)lange termijn;
• ondermijnende effecten van ‘de prik’ op het immuunsysteem;
• enzovoort.

Zeg het maar. Geen mens die weet hoe het zal gaan. Wat wel duidelijk is, is dat de intimidatie en chantage toeneemt om mee te doen met dit medische experiment. Wie om pragmatische redenen daarvoor zwicht en meent daarmee zijn vrijheid terug te krijgen, kon wel eens ‘een kat in de zak’ hebben gekocht. Zoals men in Israël ondervindt: een derde ‘vaccin’ is inmiddels vereist om ‘het groene vinkje’ te behouden.

zwichten of staande blijven?

De druk en uitsluiting die het coronapaspoort met zich meebrengt is zonder meer een vorm van verdrukking. Men wordt een paria binnen (of eigenlijk: buiten) de ‘samenleving’. Dat is geen lijden ‘om Christus wil’ maar wel een ‘lijden om de gerechtigheid’ en ‘om het geweten’ (zie 1Petrus 2 en 3). Immers, iemand kiest gewetensvol te doen wat recht is, met als gevolg dat men wordt buitengesloten. Dan geldt: zwicht niet voor zulke tirannie, maar blijf staande. En weet dat wanneer je het goede doet, ongeacht de consequenties, dat GOD geen mens daarin beschaamd doet staan. Of zoals Petrus verklaart:

Maar indien je ook zou lijden om de gerechtigheid, gelukkig zijn jullie…
-1Petrus 3:14-

Delen: