gesloten deuren, open vensters…

in de kas
Zoals in deze tijd veel werknemers spannende tijden beleven i.v.m. hun baan, zo vergaat het mij het laatste jaar al niet anders. Na van 1992 tot 2008 werk te hebben verricht op een, tot voor kort, stabiel tuinbouwbedrijf, kwam daar vorig jaar een drastisch einde aan. Het simpele werk dat ik daar voor vier dagen (later drie dagen) per week deed, sloot perfekt aan bij wat ik altijd al als mijn eigenlijke werk beschouw: bijbelstudie en inzet voor het Goede Bericht. Regelmaat, rust en puur routinewerk maakten dat m’n studies a.h.w. in de kas groeiden. Aan dat rustige leven echter, kwam vorig voorjaar door economische omstandigheden een einde.

NT2-docent
Na een paar bizarre wendingen kwam ik via een goede vriend in maart j.l. in de inburgering terecht. Ik werd NT2-docent, d.w.z. iemand die groepen buitenlanders de Nederlandse taal aanleert. Ondanks dat ik daarvoor niet de vereiste papieren bezit (met alleen zwem-diploma’s kom je tegenwoordig niet zo ver meer), past deze baan hélemaal bij me. Lesgeven, het bezig zijn met taal en het werken met (groepen) mensen liggen mij enorm. En, óók niet onbelangrijk, de cursisten weten de lessen zeer te waarderen. Maar hoe mooi ook, mijn manager oordeelde anders en mij is te verstaan gegeven dat het halfjaar-contract per half september niet wordt verlengd. OK…

en nu…?
Nu zijn wij ons (als gezin) er zeer van bewust zijn dat dingen nooit zómaar gebeuren. Gods weg is altijd de beste en dus is het kennelijk nodig dat een andere weg wordt ingeslagen. Misschien kan ik elders NT2-docent worden? Of misschien moet ik terug naar het type routinewerk wat ik eerder deed? Of is het de bedoeling dat ik meer tijd ga inzetten voor Stichting Goedbericht? Misschien ook voor Stichting Scripture4all (waarbij ik betrokken ben) dat bezig is met diverse nieuwe, grootse projecten? Alle opties staan open en ik doe wat m’n hand vindt om te doen. 
Het zou ook zo maar kunnen als juist door deze blog een venster geopend wordt…

-André Piet-
——————————————-

Na de vierde Hebreeuwse letter ‘dalet’ (=deur) volgt de vijfde letter ‘hé’ (=venster).
(Opgelet: rechts is de ‘dalet’, links de ‘hé’. Het Hebreeuws leest namelijk van achter naar voren. Bij God stond de afloop al vast voordat er ook maar iets begonnen was.)

Delen: