een tweede genade

In 2Korinthe 1:15 spreekt Paulus over een “tweede genade”. In veel vertalingen wordt het helaas anders weergegeven, maar dit is wat er letterlijk in dit vers staat:

En in dit vertrouwen was ik van plan
eerder naar jullie te komen
zodat jullie een tweede genade zouden hebben.

De toelichting op wat hij hiermee bedoelt vinden we in het volgende vers (16):

en ik had over uw stad naar Macedonie willen gaan,
om van Macedonie weder tot u te komen en
door u voortgeholpen te worden
voor mijn reis naar Judea.

Een tweede bezoek zou de Korinthiërs in de gelegenheid stellen, de apostel voort te helpen voor zijn reis naar Judea. D.w.z. Paulus’ verblijf in Korinthe was een eerste genade omdat ze daar genade ontvingen in alles wat hij hen had mee te delen. Op hun beurt konden de Korinthiërs nu ook genade meedelen. In dit geval doordat Paulus met de milde opbrengst van een inzameling naar Judea zou afreizen. Later in deze brief (in hoofdstuk 8 en 9) schrijft Paulus daar uitgebreid over.

Ontvangen is een eerste genade. Van die genade uitdelen is een tweede genade. In Handelingen 20:35 citeert Paulus deze woorden:

Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen.

Wie genade weggeeft maakt niet alleen anderen rijker maar ook zichzelf. In 2Kor.9:6 zegt Paulus in dit verband: “wie mild zaait zal ook mild oogsten”. Een tweede genade is ook genade in het kwadraat. Want anderen laten delen in de genade die jezelf hebt mogen ontvangen, betekent vermenigvuldiging van die genade. De superlatieven houden niet op wanneer Paulus dat proces beschrijft:

En God is bij machte
alle genade in u
overvloedig te schenken,
opdat gij, in alle opzichten
te allen tijde
van alles genoegzaam voorzien,
in alle goed werk
overvloedig moogt zijn…
-2Korinthe 9:8-

Reageer op Facebook

Delen: