gebroken schepping?

Van een bezoeker van de goedbericht-site ontving ik onderstaande reactie.

Ik begin in mijn gedachten steeds vaker de term ‘gebroken schepping’ als verdacht aan te merken, temeer omdat de christelijke visie nogal veel ellende onder deze noemer parkeert. Ben je ziek: gebroken schepping. Tragisch ongeval: gebroken schepping. Misvormd bij geboorte: gebroken schepping… Maar ik vind die term niet terug in de bijbel (weet jij op welke bijbelpassages deze dooddoener stoelt?). Bovendien zegt God al in Genesis dat Hij het is die de blinden en doven maakt (bedoeld zal zijn: Exodus 4:11; AP). En wat Hij maakt is niet stuk, toch? Of anders: Hij maakt het stuk, om het te kunnen helen. Hoe zie jij aan tegen deze christelijke vergaarbak?

Ook ik heb geen idee waar de term ‘gebroken schepping’, Bijbels gezien, aan ontleend zou kunnen zijn. Het suggereert dat de schepping ooit heel was en nadien gebroken is. Deze gedachte steunt o.a. op de door sommigen voorgestelde vertaling van Genesis 1:2: “en de aarde werd woest en ledig”. Ook al zou deze weergave correct zijn, dan betekent dit nog helemaal niet, dat de aarde tevoren niet woest en ledig was. De primaire betekenis van deze sobere mededeling in Genesis één is: de aarde werd woest en ledig, namelijk, bij haar schepping. De zes dagen in Genesis 1 vertellen wat God deed om de woestheid op te heffen (verhaald vanaf dag één tot en met drie) en de ledigheid te vullen (verhaald vanaf dag drie tot en met zes). De aarde was woest en ledig, niet omdat ze gebroken was maar omdat het diende als ruw uitgangsmateriaal van waaruit de Schepper zijn schepping tot orde en volheid zou brengen. Ze was niet gebroken, maar onaf.

en Adam dan?
Het is waar dat de dood de mensenwereld is binnengekomen door de ongehoorzaamheid van Adam (Rom.5:12). Maar was de wereld waarin Adam vertoefde volmaakt? Wat deed de listige slang dan in de hof? Hoezo een afgebakende hof als heel de aarde reeds een paradijs was? En vanwaar een boom van kennis van goed en kwaad? Kennelijk ontbrak het daar het eerste mensenpaar aan! Kennis van goed is niet los verkrijgbaar. Goed leren we kennen in contrast met het kwaad.

“de duivel zondigt vanaf den beginne”
Het idee van een ‘gebroken schepping’ wordt ook in verband gebracht met de zogenaamde val van Lucifer. Satan zou eerst een volmaakte hemelvorst zijn geweest en later hoogmoedig zijn geworden door de Schepper naar de kroon te willen steken. Deze gedachte wordt gebaseerd op teksten in Jesaja 14 en Ezech.28  waar het echter resp. gaat over de vorst van Babel en de vorst van Tyrus. De Bijbel weet niet van een ooit volmaakte satan. Integendeel, de Bijbel zegt dat de duivel zondigt “vanaf den beginne”(1Joh.3:8). GOD heeft de slang gemaakt (Job 26:13 St.Vert.) Hij is de Schepper van licht én duisternis, van vrede én kwaad, van zowel de smit als de verderver (Jes.45:7; 54:13). GOD heeft alles gemaakt voor Zijn doel, zelfs de goddeloze voor de dag des kwaads (Spr.16:4).

slechts door lijden tot heerlijkheid
Toen de discipelen op een man wezen die blind was vanaf zijn geboorte, brachten zij dit onmiddelijk in verband met een mogelijke zonde in het verleden. Dat is typerend voor menselijk theologiseren. Jezus’ benadering was een totaal andere:

… Noch deze heeft gezondigd noch zijn ouders, maar de werken Gods moesten in hem openbaar worden.
Johannes 9:3

De man werd niet genezen omdat hij blind was. Het is omgekeerd: hij was blind opdat hij genezen zou worden! Het universele Bijbelse principe is, dat de weg naar heerlijkheid loopt via lijden (Luc.24:26, Rom.8:18; Hebr.2:10). Hoe zou het meest karakteristieke van GODS heerlijkheid, namelijk Zijn liefde, ooit openbaar kunnen worden zonder de achtergrond van lijden? Hoe zou GODS barmhartigheid ooit gekend worden, als men onbekend is met ellende? Hoe zou de rijkdom van vergeving beleefd kunnen worden zonder zonden? Hoe zouden we ooit de waarde van GODS grenzeloze ontferming kunnen verstaan als we het niet bij Hem zouden hebben verbruikt (Rom.11:32)? Hoe zou de waarde van verzoening begrepen kunnen worden zonder de achtergrond van vijandschap (Kol.1:20)? Enzovoort.

under construction
De discipelen in Johannes 9 staarden zich blind (letterlijk) op wat zij zagen en zochten naar verklaringen in het verleden. Maar het antwoord lag niet in het verleden maar in de toekomst! GODS heerlijkheid moest (nog) openbaar worden – dáárom! Niet ‘waarom?’ maar ‘waartoe?’. Wat wij als ‘min’ ervaren is geen ‘min’ maar een plus die nog niet af is! Wie is zo dwaas om een bouwwerk te beoordelen wanneer alleen nog maar de fundering is gelegd? Wie levert kritiek op een aannemer halverwege de bouw, omdat ramen en deuren ontbreken of omdat er nog puin op de vloeren ligt? Wie kritiseert een dichter op ontbrekende rijm zolang de laatste regel nog niet is geschreven? Het rijmt aan het eind, niet eerder. Wie valt een auteur aan op een ontbrekend plot zolang men het boek nog niet helemaal gelezen heeft? Onvolmaaktheden tijdens het creatieve proces duiden niet op ‘gebrokenheid’ maar op het feit dat de creatie nog niet voltooid is. GODS werk staat nog in de stijgers. Het boek van de schepping is nog (lang) niet afgerond. Het plot van GODS verhaal (“GOD alles in allen”) wacht nog enige aionen…

Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om HEM, die haar daaraan onderworpen heeft, in hope echter, omdat ook de schepping zelf van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods.
Romeinen 8:20,21

Delen: