Romeinen 11:5 – naar de uitverkiezing van genade

Zo is dan ook in de tegenwoordige tijd een overblijfsel geworden, naar de uitverkiezing van genade.

Israëls historie kent heel wat dieptepunten en ter illustratie daarvan had Paulus zojuist Elia genoemd. Terwijl de profeet dacht de enige te zijn die als getrouwe was overgebleven, antwoordde God dat Hij voor zichzelf zevenduizend man had overgelaten. De les die Paulus daaruit trekt is dat ook in de tegenwoordige tijd er een overblijfsel is. God zelf draagt er zorg voor dat niet iedereen Hem verlaat. Altijd is er een rest.

Deze garantie is uitdrukkelijk geen verdienste van de mens. Het is niet zo dat het overblijfsel een groep is die beter is of zichzelf kwalitatief onderscheidt van de overigen. God zorgt dat er een overblijfsel is en Hij kwalificeert hen. Om dat te benadrukken schrijft Paulus dat het overblijfsel er is “naar de uitverkiezing van genade”. God kiest tevoren uit, en dus is het genade. Zoals we eerder lazen (Rom.9:11): “…toen de kinderen nog niet geboren waren (…) opdat het naar uitverkiezend voornemen van God zou blijven, niet vanuit werken…”.

En zoals Paulus elders van zichzelf beschrijft (Gal.1:15): vanaf de schoot van mijn moeder ben ik door God afgezonderd en in genade geroepen!

Delen: