Palestijnen = Filistijnen?

N.a.v. mijn weblog ‘perikelen rond Palestina‘ ontving ik enkele reacties. Ik schreef:

… de Filistijnen of zo u wilt de Palestijnen, maar dat is in het Hebreeuws hetzelfde…

Het lijkt me nuttig deze opmerking wat nader toe te lichten.

Palestina – Filistea
Het woord Palestina wordt algemeen als een verbastering opgevat van het Hebreeuwse ‘plesheth’, wat afgeleid is van het werkwoord ‘palash‘ (=rollen, zie Wikipedia voor meer hierover). In ons begrip lijkt het verschil tussen de woorden Palestijn en Filistijn aanzienlijk , maar in het Hebreeuws valt dat verschil weg, doordat de P en de F dezelfde letter vormen en het Hebreeuwse woord ook geen klinkers kent. In het Arabisch is Palestijn: Filasṭīn, Falasṭīn, Filisṭīn. Interessant is dat waar de NBG-vertaling 8x het woord Filistea gebruikt als aanduiding van het land van de Filistijnen, de Staten Vertaling dit conseqeunt weergeeft met Palestina. In b.v. Psalm 108:9 lezen we in de NBG-vertaling:

Moab is mijn wasbekken, op Edom werp ik mijn schoen, over Filistea zal ik juichen.

Maar de Staten Vertaling geeft dit weer met:

Moab is mijn waspot; op Edom zal ik mijn schoen werpen; over Palestina zal ik juichen.

Eigenaardig is dat deze aanduiding van Israëls zuid-westelijke kuststrook (Gaza, Asdod, Asjkelon, Ekron en Gat) later ging verwijzen naar het hele gebied tussen de Jordaan en de Middelandse Zee. Na de deportatie van Juda (de Babylonische ballingschap) ging het hele land met recht ‘naar de Filistijnen’ en zo doelde reeds de Griekse schrijver Herodotus en later ook de Romeinse keizers, met Palestina op ‘Eretz Yisrael‘. Zulke verbreding van woordbetekenis zien we trouwens wel vaker. Zo is Asia in de Bijbel nog slechts de westelijke kust van Turkije maar werd dit later de naam van heel Turkije (>Klein Azië), terwijl het tegenwoordig zelfs doelt op een compleet werelddeel, inclusief Rusland, China en Indonesië!

geen nakomelingen maar erfgenamen
Daarbij moet ik nóg iets toelichten. Wanneer ik vaststel dat in het Hebreeuws de begrippen Filistijn en Palestijn identiek zijn, dan mag daaruit beslist niet worden geconcludeerd dat de huidige Palestijnen dus nakomelingen zouden zijn van de vroegere Filistijnen. Zelfs al zouden er genetische connecties zijn, dan is dat nog niet de zaak waar het om gaat. De Palestijnen zijn niet de nakomelingen maar de erfgenamen van de Filistijnen. In de Bijbelse zin des woords zijn zij hun zonen. Zij hebben niet alleen de naam van hen geërfd maar  spelen ook dezelfde rol als de Filistijnen destijds. Het waren de Filistijnen die voortdurend Israëls claims op het land betwistte en daarover met hen in de clinch lagen, en dat is precies wat de Palestijnen nu eveneens doen. Ziedaar het slepende conflict sinds 1948. Waarbij ook nog eens de eigenaardigheid zich voordoet dat de tegenwoordige Palestijnen met name vertegenwoordigd zijn in gebied waar ooit ook de Filistijnen verbleven: de Gazastrook.

oude tijden herleven
Kort en goed: met dat de Palestijnen zich met succes op het wereldtoneel hebben aangediend (een groot deel van moties in de VN zijn ter ondersteuning van hen), is na duizenden jaren, Israëls klassieke aartsrivaal, weer helemaal terug van weggeweest.

NASCHRIFT:

Wat hierboven wordt opgemerkt over de zonen van de Filistijnen, is een algemeen principe en gaat dus ook op voor andere volken. Het geldt niet in het minst ook voor het volk Israël. Tussen het huidige Joodse volk en haar voorouders in Bijbelse tijden loopt beslist geen rechte genetische lijn. In de loop der eeuwen is er ontzettend veel ‘vreemd bloed’ bij gekomen. Denk maar aan de vele bekeerlingen (proselieten) die zich bij het volk hebben gevoegd. Daar komt bij dat volgens de gangbare definitie van een ethnische Jood slechts de moeder Joods hoeft te zijn. Een regel die overigens arbitrair is, omdat volgens die definitie koning David en daamee dus heel zijn dynastie niet eens Joods zouden zijn. Immers: tot zijn voorgeslacht behoorden buitenlandse vrouwen zoals Rachab en Ruth. Bij het vanuit Bijbels perspectief aanwijzen van volken is niet DNA doorslaggevend, maar erfgenaamschap (zoonschap). Zo was Elia de vader van Elisa (2Kon.2:12), maar

Delen: