ellendigste van alle mensen – hoezo?

In Korinthe 15 gaat Paulus uitgebreid in op de bewering van sommige Korinthiers dat er er geen opstanding van doden zou zijn. Nadat hij heeft aangetoond (vers 4-8) dat Christus’ opstanding een historisch gedocumenteerd feit is (ondersteund door honderden ooggetuigen), laat hij vanaf vers 12 zien wat de fatale consequenties zijn van de Korinthische bewering. Puntsgewijs:

• dan is ook Christus niet opgewekt (:13);
• dan is onze prediking leeg (:14);
• dan is jullie geloof ook leeg (14);
• dan zijn wij (apostelen) valse getuigen van God (:15);
• dan is jullie geloof zinloos (:17);
• dan zijn de ontslapenen in Christus verloren (:18);
• dan zijn wij de beklagenswaardigste van alle mensen (:19);

Let er op dat Paulus voortdurend wisselt tussen wij en jullie. Dat is van belang om de kracht van het argument in vers 19 goed te begrijpen.

Indien wij alleen voor dit leven onze hoop op Christus gebouwd hebben, zijn wij de beklagenswaardigste van alle mensen. (NBG)

Als Paulus zegt “dan… zijn wij de beklagenswaardigste van alle mensen”, dan doelt hij niet op de gelovigen in het algemeen maar juist op zichzelf en zijn medewerkers ter onderscheiding van de Korinthiërs. We zien dit onderscheid ook in het navolgende van 1Korinthe 15:

• wat zullen anders zij doen die gedoopt worden? (:29);
• waarom zijn ook wij elk uur in gevaar? (:30);
•  jullie roemen maar ik sterf dagelijks (:31);
• ik vocht tegen wilde beesten in Efeze (:32);
• als er geen doden opgewekt worden, laten wij eten en drinken want morgen sterven we (:32);
• tot jullie beschaming moet ik dit zeggen (:34).

De Korinthiërs leefden een riant leven terwijl Paulus en zijn medewerkers alles hadden opgegeven voor het Evangelie. Lees ook wat Paulus de Korintiërs eerder verweet (1Kor.4):

8 Reeds zijt jullie verzadigd, reeds zijt jullie rijk geworden, zonder ons hebben jullie je koning gemaakt. Ja, was het maar zo, dat jullie koning geworden waren; dan waren ook wij met jullie koning geworden. 9 Want het schijnt mij toe, dat God ons, apostelen, de laatste plaats heeft aangewezen als ten dode gedoemden, want wij zijn een schouwspel geworden voor de wereld, voor engelen en mensen. 10 Wij zijn dwaas om Christus’ wil, maar jullie zijn verstandig in Christus; wij zijn zwak, maar jullie zijn sterk; jullie zijn in aanzien, maar wij zijn niet in ere.
11 Tot op dit ogenblik verduren wij honger, dorst, naaktheid, vuistslagen en een zwervend leven; 12 wij verrichten zware handenarbeid; worden wij gescholden, wij zegenen; worden wij vervolgd, wij verdragen; 13 worden wij gelasterd, wij blijven vriendelijk; wij zijn als het uitvaagsel der wereld geworden, als aller voetveeg, tot op dit ogenblik toe. 14 Dit schrijf ik niet om jullie beschaamd te maken…

Het argument van 1Kor.15:19 gold niet voor de Korinthiërs. Waarom zouden zij “de beklagenswaardigste van alle mensen” zijn? Zij waren rijk en in aanzien, ze werden verstandig geacht en hadden invloed. Nee, dan Paulus en zijn medewerkers. Die waren “het uitvaagsel der wereld” en hun getuigenis van de opstanding leverde hen slechts armoede, hoon, naaktheid, honger, een zwervend bestaan plus martelingen op. Gesteld dat er geen opstanding van doden zou zijn, dan zouden zij met recht “de beklagenswaardigste van alle mensen” zijn.

Reageer op Facebook

Delen: