nu iets positiefs over ‘The Passion…’

Tot dusver heb ik nog weinig goeds over de inhoud van de spraakmakende film ‘The Passion of the Christ’ weten te melden. Toch is dit maar één kant van het verhaal. Zojuist ontving ik een email van een bevriend stel die met een niet-gelovende nicht en d’r man naar de film waren geweest. Deze laatste twee wisten maar nauwelijks iets van de Bijbel en waren onder de indruk van wat ze hadden gezien. Dat geldt trouwens ook voor het bevriende stel zelf. Zij kennen de Bijbel wél behoorlijk goed, herkenden ook diverse niet-Bijbelse elementen daarin, maar vonden het geheel toch goed. Na afloop van de film hebben ze met z’n vieren van kwart over negen in de avond tot half twee s’nachts doorgesproken over het Evangelie, de Bijbel, etc. Prachtig!
Een paar weken geleden kwam een buurvrouw bij ons en vertelde dat ze de avond daarvoor naar de ‘The Passion…’ was geweest. Ze had tijdens de film vreselijk moeten huilen en stond een dag later nog steeds helemaal versteld van de prijs die Jezus betaald heeft… voor ons. Van de Bijbel heeft ze niet veel benul, zodat ik haar mijn kritische aantekeningen maar bespaarde. In zo’n context zou het natuurlijk dom en liefdeloos zijn geweest om met kritiek op de film over zo’n reactie heen te walsen. Onlangs is ook m’n vrouw Petra met d’r zus naar de film geweest en ook zij kwamen met een voornamelijk positief oordeel thuis. We hebben nog lang over de film nagesproken…Wat ik vooral wil zeggen is dit: als een film aanleiding blijkt voor veel mensen om zich te bezinnen op wat de Bijbel te melden heeft, wat maakt het dan uit dat het een ‘slechte’ film is? Of iets bescheidener: wat maakt het dan uit dat ik ’t een slechte film vindt? Want ook een slechte film kan veel goeds opleveren! Veel mensen worden na het zien van ‘The Passion…’ nieuwsgierig naar het (veel betere) Script. Na alle kritische kanttekeningen die gemaakt zijn, wil ik ook dát graag even gezegd hebben.

Delen: