triomf over de dood

hoezo “eersteling”?

Christus is de Eersteling uit de doden (1Kor.15:20; Kol.1:18). Niet omdat Hij de eerste was die opstond (van tussen de doden uit), want daarin zijn meerdere mensen Hem voorgegaan. Zoals Lazarus, het dochtertje van Jaïrus en anderen. Voor hen was de opstanding een terugkeer naar het sterfelijke bestaan. Ze zouden later alsnog een keer doodgaan. Dat Christus met recht de Eersteling uit de doden is, komt omdat Hij als eerste opstond om nooit meer te sterven.

… daar wij weten, dat Christus,
nu Hij uit de doden is opgewekt, niet meer sterft:
de dood voert geen heerschappij meer over Hem.
-Romeinen 6:9-

Voor Christus was de opstanding geen terugkeer naar het sterfelijke bestaan, nee Hij werd levend gemaakt! Hij liet de dood voorgoed achter zich.

²² Want evenals in Adam allen sterven,
zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.
²³ Maar ieder in zijn eigen rangorde: Christus als eersteling
vervolgens die van Christus zijn bij zijn komst;
²⁴ daarna het einde, wanneer Hij het koninkrijk
aan God de Vader overdraagt…
-1Korinthe 15-

Dit leven dat Christus aan het licht bracht (uitgerekend op de hoogtijdag van de eerstelingsschoof van de gersteoogst!), zal het deel worden van alle mensen! “In rangorde”, voegt Paulus er aan toe. Christus als eersteling, bijna tweeduizend jaar geleden. Vervolgens “die van Christus in zijn parousia“, d.w.z. gedurende de tijd dat Hij aanwezig zal zijn en zal regeren. Christus zal heersen “tot in de aeonen der aeonen” (Openb.11:15) en aan die overtreffende wereldtijden zullen zij deel hebben “die van Christus zijn”.

daarna het einde

Is dat het einde? Volgens de traditionele kerkleer wel maar volgens Paulus niet. “Daarna het einde”, schrijft hij. Het einde van wat? Het onderwerp was de rangorde in de levendmakingen waaraan allen (die in Adam sterven), deel zullen krijgen. Als zij die van Christus zijn, zijn levend gemaakt, wie blijven dan nog over? Welke groep rest dan nog? Uiteraard, zij die niet van Christus zijn! Ook zij worden levend gemaakt, maar dat zal pas zijn wanneer Christus het koninkrijk aan God de Vader overdraagt.

²⁵ Want Hij moet als koning heersen,
totdat Hij al zijn vijanden onder zijn voeten gelegd heeft.
²⁶ De laatste vijand, die teniet gedaan wordt, is de dood,
(…)
²⁸ Wanneer alles Hem onderworpen is,
zal ook de Zoon zelf aan Hem worden onderworpen,
die Hem alles onderworpen heeft,
opdat God zij alles in allen.
-1Korinthe 15-

Paulus ziet in deze rangorde van levendmakingen voorbij aan opstandingen waarna mensen weer dood zullen gaan. Dat geldt ook voor de opstanding bij de grote witte troon, als degenen die niet in het boek des levens staan, zullen worden geworpen “in het meer van het vuur, dat is de tweede dood” (Openb.20:11-15). Hun gericht voor de troon is slechts een onderbreking van hun doodstoestand. Zij staan op, alles zal worden recht gezet, maar zij gaan opnieuw dood. Vandaar “de tweede dood”. Het leven met hoofdletter L zal pas hun deel worden aan het einde van Christus’ heerschappij. Dat is voorbij Openb.21 en 22, waar Christus nog heerst (22:5) en ook allen die niet van Christus zijn, nog dood zijn (21:8).

Paulus ziet in 1Korinthe 15, als met een reuze-telescoop, verder dan andere bijbelschrijvers. Voorbij Christus’ heerschappij, voorbij zijn abdicatie, voorbij de dood. God zal zijn “alles in allen”!

Sinds de grote steen voor het graf werd weg gewenteld, is de dood overwonnen. Het is de garantie dat de dood eenmaal voorgoed wordt teniet gedaan en alle mensen zullen LEVEN!

… Christus Jezus, die de dood teniet doet
en onvergankelijk leven aan het licht brengt,
door het goede bericht.
-2Timotheüs 1:10-

Reageer op Facebook

Delen: