Paulus’ bezoek aan Petrus

In het eerste hoofdstuk van de Galaten-brief, zet Paulus uiteen dat zijn roeping geheel los staat van “de twaalf” in Jeruzalem. Het Evangelie dat hij predikte, had hij niet van hen vernomen maar was hem door rechtstreekse openbaring bekendgemaakt. Toen hij geroepen werd ging hij ook niet naar Jeruzalem om erkenning te ontvangen van de eerdere apostelen maar hij ging naar Arabië. De Heer zou hem immers opnieuw verschijnen (Hand.26:16) en zoals de Heer ooit aan Mozes verscheen op de Horeb in Arabië (Gal.4:24) zo ging Paulus naar datzelfde gebied. In Galaten 1:18 lezen we vervolgens:

Daarop ging ik drie jaar later naar Jeruzalem, om Kefas te bezoeken, en ik bleef vijftien dagen bij hem…

Dus pas enkele jaren na zijn roeping, ging Paulus naar Jeruzalem en bij deze gelegenheid zou hij slechts één van “de twaalf” ontmoeten. Let daarbij op zijn woordkeus. Hij ging, zeggen de meeste vertalingen “om Kefas te bezoeken” maar het woord ‘bezoeken’ is geen preciese weergave van het woord dat Paulus gebruikt. Het Griekse woord ‘historeo’ (denk aan historie) betekent letterlijk ‘verhaal vertellen’. De Concordant Version vertaalt daarom terecht: ’to relate my story”. Paulus ging niet naar Jeruzalem om erkenning van “de twaalf” en evenmin om door Petrus geïnstrueerd te worden. Integendeel, Paulus ging naar Petrus om aan hem zijn verhaal te vertellen. Niet Paulus maar Petrus moest worden geupdate.

Dit alles onderstreept hoe Paulus zich vanaf de aanvang bewust was van zijn bijzondere roeping. Israël had “het Evangelie van de besnijdenis” afgewezen en nu was het Paulus’ missie om “het Evangelie van de voorhuid” onder de natien te verkondigen (Gal.1:16; 2:7).

Delen: