het leven begint bij veertig…

embryo-selectie
Wanneer begint het leven? Dat is de principiële vraag die momenteel op regerings-niveau volop actueel is. Staatssecretaris Jet Bussemaker had geschreven dat ouders met een genetische vorm van borstkanker die zeker willen weten dat hun ivf-kind dit gen niet heeft, een embryoselectie mogen laten uitvoeren. De ChristenUnie is daar mordicus op tegen. Voor haar begint het leven bij de conceptie. Vanuit dit (klassiek-christelijke) idee is het wegselecteren van embryo’s of het uitvoeren van een abortus provocatus feitelijk niet anders dan moord.
Op deze laatste bewering (abortus = moord) wil ik in deze weblog eens nader ingaan.

de  moederschoot
Bijbels gezien is het inderdaad volkomen logisch dat niets zózeer bescherming verdient, als juist de moederschoot. Het mag veelzeggend heten dat het Hebreeuwse woord voor ‘moederschoot’ (rechem) van dezelfde stam is als het woord voor ‘ontfermen’. Wie ‘moederschoot’ zegt, zegt ‘ontferming’. De moederschoot is de intieme plaats waar het Godswonder plaatsvindt van de ontwikkeling van het ongeboren kind (zie Ps.139: 13-16).

letsel of doodslag?
Maar… de beschermwaardigheid van de moederschoot is iets anders dan de bewering dat vanaf de bevruchting al sprake is van een menselijke ziel. Of dat het afbreken van een zwangerschap hetzelfde zou zijn als moord. In de Bijbel ligt dat anders. In Exodus 21 lezen we een bepaling waarbij sprake is van een onopzettelijke abortus:

22. Wanneer mannen vechten en één van hen stoot een zwangere vrouw, zodat haar vrucht afgaat, maar zonder ander letsel, dan zal zeker een boete worden geeist, naardat de man van die vrouw hem oplegt, en hij zal het volgens besluit van de rechters geven. 23. Maar indien er een ander letsel is, dan zult gij geven ziel voor ziel…
Exodus 21

Deze wetgeving laat zien dat misgeboorte door schuld, beschouwd wordt als het letsel toebrengen aan de zwangere vrouw. Gesteld dat de vrouw zelf zou komen te sterven door het geweld van één van de mannen, dan zou er sprake zijn van doodslag. En dan zou “ziel voor ziel” worden gegeven. Een misgeboorte wordt echter niet gerekend als ziel.

1. Our

leven is ademen
In de Bijbel is een levende ziel dat wat “de levensadem” heeft. God blies de levensadem in Adam’s neus en alzo werd hij een levende ziel (Gen.2:7). In Gen 7:22 lezen we over “in welks neus de adem van de levensgeest was”. Geest en adem zijn in de Bijbel synonieme begrippen. Een mens ontvangt de geest bij de eerste ademtocht (=bij de geboorte) en hij geeft de geest met het uitblazen van de laatste adem. Tot aan het einde van de zwangerschap is het leven van het kind, het leven van de moeder. Het bloed in de ongeboren vrucht wordt voorzien van ‘levensgeest’ dat de moeder inademt. Eerst bij de geboorte gaat het kind zélf ademhalen en begint daarmee zélf te leven. De leef-tijd wordt terecht gerekend vanaf de geboorte, niet vanaf de conceptie.

Het leven begint bij veertig…  weken.

Delen: