nog een keer: moreel appel

Niet iedereen kon de vorige weblog waarderen. Eén van de reacties luidde: is het niet toe te juichen als minister Rouvoet het volk probeert te behoeden voor kwalijke invloeden? Mijn antwoord is: ja, de goede bedoelingen behoeven niet in twijfel te worden getrokken. Het punt is echter dat het grote publiek allergisch is voor betutteling van christenen. Zouden ministers als Wouter Bos of Ronald Plasterk eenzelfde waarschuwing hebben afgegeven tegen uitzending van ‘Deep Throat’, dan hadden zij wellicht kunnen rekenen op bijval. Maar van een minister van christelijke huize, pikt men dit domweg niet. Christenen hebben de geschiedenis tegen. Want van ouds staat de kerk in verhouding tot sex, als water tot vuur. Eeuwenlang heeft de kerk, op straffe van hel en verdoemenis, angst gepredikt voor het zondige lijf. De reputatie van schijnheiligheid die zij daarmee heeft opgebouwd, is tot op vandaag spreekwoordelijk. Nu de christenen in de maatschappij een minderheid geworden zijn, moeten ze één ding ding vooral niet willen en dat is: aan anderen gaan vertellen hoe ‘het’ moet en niet mag. Zelfs waar dat op een ludieke en jolige (?) wijze wordt gedaan, zoals in de lopende EO-serie ’40 dagen zonder sex’, dan nóg pruimt ‘de wereld’ dat niet. Althans, niet van hen. Iedereen die de laatste tijd de seculiere media een beetje heeft gevolgd, heeft dat zelf kunnen vaststellen.

Daar komt nog bij dat het orthodox-christelijke volksdeel momenteel in grote verlegenheid verkeert omtrent homosex. De discussie daarover haalt bij tijden zelfs de voorpagina’s van de kranten. In plaats van de wereld te ‘christianiseren’ zijn de christenen zelf een succesvol zendingsterrein geworden van een club als het COC! Je hoeft geen groot licht te zijn om te kunnen voorzien dat over niet al te lange tijd de eerste homosexuelen binnen de EO en CU zullen aantreden. Terwijl een commissie binnen eigen gelederen de heikele kwestie van alle kanten bekijkt, staat de praktische uitkomst van het onderzoek natuurlijk al goeddeels vast.

Het is overigens intriest om te zien hoe orthodoxe christenen momenteel op drift zijn. En gedesoriënteerd. De huidige verwarring rond ‘homosex’ (ook een vorm van desoriëntatie!) is slechts symptomatisch. Zond de EO ruim 25 jaar geleden nog strijdvaardig een serie uit als ‘Adam of aap’ en zocht men zelfbewust het debat daarover, nu kruipt ze in haar schulp en breken diverse EO-woordvoerders zelfs een lans voor de evolutie-theorie… Maar goed, dat is wéér een ander onderwerp.
Of toch niet?

Delen: