Theo van Gogh is niet meer

Dat was voor velen schrikken toen gisterochtend het bericht doorkwam dat Theo van Gogh vermoord was. Al jaren ken ik zijn columns en zijn interviews beluisterde ik regelmatig, want interviewen kon hij (vond ik) als geen ander. Hij fileerde zijn gasten genadeloos en wist haarscherp hypocrisie bloot te leggen. Dat hij zich profileerde als een groot spotter en belediger pur sang, is mij daarbij uiteraard ook niet ontgaan.

Hieronder een aantal typerende citaten van hem uit een interview van vijf jaar geleden. Het stond in ‘Trouw’ en het ging over God (“de Grote Scenarioschrijver”) en de Tien Geboden.

“De familie Van Gogh heeft ooit 18 miljoen gekregen voor driehonderd schilderijen en zeshonderd tekeningen die samen inmiddels vijf tot zes miljard waard zijn. Ze hebben zich met een fooi laten afschepen. En toch zie ik dat als een rechtvaardigheid van de Grote Scenarioschrijver want als je, zoals ik, gelooft dat iedereen gelijke kansen moet krijgen om zich in dit leven te kunnen ontplooien, zou het wel heel oneerlijk zijn geweest als ik met een miljard gulden de wereld was ingestuurd.” “Ik stel er een eer in zoveel mogelijk geld te verdienen. Als ik al een god dien, moet hij Mammon heten.”

“Niet dat ik erg mijn best doe om God te ontkennen; als je je verkrampt blijft vasthouden aan de gedachte dat God niet bestaat, geloof je er in feite ook in. ”

“Ik word liever voor vullis uitgemaakt, dan op handen gedragen vanwege mijn ‘menselijke’ vraaggesprekken. Mijn kind, mijn vrienden en vriendinnen weten genoegzaam wie ik ben – dat is het enige wat telt. De rest is onzin. Je gaat jezelf voor de buitenwereld toch niet etaleren als iemand die ook nog een ‘zachte’ kant heeft? ”

“Je moet, volgens mij, vooral proberen niet tegen jezelf te liegen, maar dat is heel erg moeilijk. Het zijn altijd morele keuzes die je maakt waarvan je achteraf denkt: heb ik het wel goed gedaan? Of: was het toch niet een beetje ijdelheid dat mij parten speelde?”

“Ik zou me zorgen moeten maken als ik in brede kring geaccepteerd werd. Dat zou betekenen dat mijn meningen niet zo heel veel waard zijn.”

“Het stoort mensen wel eens dat ik altijd opgewekt ben. Ze zien je liever somber uit het raam staren, maar ik heb daar geen enkele reden toe. Ik ben gelukkig – altijd al geweest – en ik word ook elke dag wijzer. Ik heb leren inzien dat ik totaal belachelijk ben. Dat inzicht is de hoogste vorm van wijsheid.”

Delen: