Psalm 139:8 – Hij is er… altijd!

Steeg ik ten hemel; U bent daar. Of maakte ik het dodenrijk tot mijn slaapplaats; U bent er…

Psalm 139 is een psalm waarin David getuigt van de GOD die zijn Schepper is. Deze GOD weet wie ik ben en Hij kent van verre mijn gedachten. Of ik nu zit of opsta, of ga of lig, Hij is vertrouwd met al mijn wegen. Hij omgeeft mij van achteren en van voren.

Er is ook geen plaats waar ik heen kan gaan, zonder dat Hij er is. Toen ik ter wereld kwam, was Hij er. Sterker nog: in de moederschoot heeft Hij mij gevormd. En als ik aan het einde van mijn leven kom, en mijn ogen sluit, ook dan is Hij daar.

Men zegt soms dat een mens alleen geboren wordt en ook weer alleen sterft. Tot op zekere hoogte is dat zo, want er is geen mens die met mij ‘de oversteek naar het onbekende’ maakt. En toch is het niet waar. Zoals Paulus zei op de Areopagus: “in Hem leven wij en bewegen wij ons…”. Hoe zouden we ons dan ooit buiten Hem kunnen begeven? Of gaan naar een plaats waar Hij niet is? Dat is onmogelijk!

Delen: