Job 38:3 – wedervragen als antwoord

Gord nu als een man uw lendenen, dan wil Ik u ondervragen, opdat jij Mij onderricht.

In vers 1 van dit hoofdstuk lezen we dat God (eindelijk) gaat antwoorden. Zoveel leed was Job overkomen en zijn vrienden lieten daar hun ‘licht’ op schijnen. Waarom Job dit alles moest overkomen. Zevenendertig hoofdstukken lang lezen we hun verklaringen.

En dan neemt GOD het woord. En wat doet Hij? Antwoorden geven op de brandende vragen? Nee, totaal niet zelfs. GOD gaat zelf vragen stellen. Twee hoofdstukken lang, de ene na de andere vraag. Vragen die neerkomen op: kan jij Job, wat Ik kan? Weet jij, wat Ik weet? Waar was je toen ik de wereld maakte? Vragen over de geheimen van de zee en het fenomeen van het licht. Vragen over de wonderen van de dierenwereld, de sterrenhemel, enzovoort. Vragen waarop Job stuk voor stuk, het antwoord schuldig moet blijven. Als de schepping zo’n on-voor-stel-baar ontwerp vertoont, hoe groot moet de Schepper daarvan dan wel niet zijn?!

Wat verbeeldt een mens zich, om een oordeel aan te matigen over de Schepper van hemel en aarde? Hoe hoogmoedig is het te beweren dat Hij een fout zou maken, omdat wij Hem niet begrijpen!?!

Delen: