1Korinthe 15:22 – allen!

Want evenals in Adam allen sterven, zó zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.

In het voorgaande vers ging het er om dat zowel dood als opstanding “door een mens” zijn. Paulus doelt op respectievelijk Adam en Christus. Dood en opstanding vormen een contrast. Maar nu brengt hij de overeenkomst in: de reikwijdte en impact die in beide mensen besloten ligt. Die is bij beiden gelijk. Ze is universeel en strekt zich uit tot “allen”. Alle mensen zijn stervelingen of letterlijk “stervende”, d.w.z. bezig dood te gaan. Op die regel bestaat geen uitzondering. Afkomst, religie, maatschappelijke status, rijkdom of armoede, goed of slecht gedrag, intelligentie, type persoonlijkheid, levensovertuiging, enzovoort, enzovoort, het maakt geen verschil. Zoals de Prediker al vaststelde: “allen treft eenzelfde lot”. Dat de mens daarop kritiek heeft of het oneerlijk vindt, maakt al evenmin verschil. De waarheid is onverbiddelijk en ook ontegenzeggelijk.

Maar dan nu de vergelijking: op dezelfde wijze (“zó”) “zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden”. Als het eerste “allen” letterlijk iedere sterveling betreft, dan moet het tweede “allen” ook elke sterveling aangaan. Anders gaat de vergelijking niet op. De reikwijdte van Adam en Christus is onmogelijk te overschatten. Dus roepen we: álle mensen!

Delen: