English Bloghoe komen we tot de juiste leer?
18-02-2004 - Geplaatst door Andre PietOp het forum is één dezer dagen door Jan een draad gestart onder de titel “de juiste leer”. Hij begint zijn bijdrage zo:
| Er wordt de laatste tijd op dit forum heftig gediscussieerd over zware leerstellige kwesties. “Heeft de mens een vrije wil?”, “Heeft God alles voorbeschikt?”. Het gaat erom wat de juiste leer is hierin. Het vinden van de juiste leer is vergelijkbaar met het vinden van de juiste natuurwetenschappelijke theorie voor natuurkundige (biologische en scheikundige) verschijnselen. Het is ook vergelijkbaar met vinden van een sluitend bewijs voor de schuld van een bepaald persoon aan een bepaald misdrijf. In al deze gevallen zijn er een beperkt aantal “aanwijzingen” (bijbelteksten, natuurkundige verschijnselen, forensische aanwijzingen, etc.), en is het vereist dat deze aanwijzingen op een creatieve manier met elkaar in verband gebracht worden, zodat een sluitende “leer”, dan wel “theorie”, dan wel “juridisch bewijs van schuld” ontstaat. |
Alhoewel ik instem met wat Jan verder naar voren brengt, protesteer ik tegen de bovenstaande voorstelling van zaken. Bijbelse leer wordt niet verkregen door het trekken van juiste conclusies maar door het simpel geloven van wat “er staat geschreven”. “De gezonde leer” is niet een soort academische theorie die moeizaam verkregen wordt door ‘knappe koppen’. “Gezonde leer” is de leer die duidelijk en expliciet onderwezen wordt in de Schrift. Het enige wat daarvoor nodig is, is de Schrift zélf aan het woord te laten, waarbij ik er voor het gemak even van uitga dat het Bijbelwoord overeenkomt met de grondtekst en tevens dat het niet uit z’n verband is gerukt.
Om te achterhalen of een uitspraak “gezonde leer” is, hoef ik niet getraind te zijn in correct redeneren, maar uitsluitend de vraag te stellen: waar staat dat in de Schrift? Ik heb ontdekt dat dit mijn denkwerk aanzienlijk efficiënter maakt. Deze instelling maakt me ook allert op ongezonde terminologie. Ik streef naar frasen en termen die zoveel als maar mogelijk, gebaseerd zijn op de Bijbelse woordenschat.
Wanneer ik dit criterium hanteer, vallen heel veel theorieën reeds bij de eerste selectie door de mand. De Schrift spreekt niet van ‘drieëenheid’ (wel dat er “één God is, de Vader”). De Schrift spreekt niet van ‘de vrije wil’ (wel dat God “zowel het willen als het werken werkt”). De Schrift spreekt niet van “God de Zoon” (wel van “de Zoon van God”). De Schrift spreekt niet van een onsterfelijke ziel (wel van “de ziel die zondigt, die zal sterven”). De Schrift spreekt niet van satans zondeval (wel dat “de duivel zondigt van den beginne”). De Schrift spreekt niet van een eindeloze hellestraf (wel dat “de levende God een Redder is van alle mensen”).
Mogelijk dat niet iedereen gelukkig is met alle gegeven voorbeelden, maar bedenk dat het stuk voor stuk om vaststellingen gaat. Het gaat me nu ook niet om de inhoud van de gegeven voorbeelden, maar uitsluitend om te promoten dat we onze beweringen rechtstreeks zouden ontlenen aan wat “er staat geschreven”. Vermeldenswaard in dit verband is ook dat het woord voor ‘belijden’ in het Nieuwe Testament ‘omo logeo‘ is. Letterlijk betekent dit ‘hetzelfde zeggen’. Daarom is juist of correct belijden per definitie géén creatieve bezigheid, integendeel, het is (bij wijze van spreken) als een papegaai napraten.
