God en de tsunami

“De schepping is aan de ijdelheid onderworpen“, schrijft Paulus in Romeinen 8:20. Eén zo’n ijdel, schijnbaar volstrekt zinloos gebeuren was de zeebeving op tweede kerstdag. Inmiddels bijna 150.000 dodelijke slachtoffer geteld. Geen mens die daar iets zinnigs van kan maken. Pogingen om zulke bizarre gebeurtenissen zin te geven, zijn bij voorbaat gedoemd weggehoond te worden. Het Reformatorisch Dagblad bracht de ramp in verband met Gods toorn. Ten onrechte. Volgens de Schrift heerst vandaag louter genade en “de dag van Gods toorn” (Romeinen 2:5) is toekomst.
Enfin, Paulus voegt er iets aan toe:

“Want de schepping is aan de ijdelheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om Hem, die haar daaraan onderworpen heeft…”

De hele schepping is aan de ijdelheid onderworpen. Zie het boek Prediker. NIET omdat het schepsel zelf daarvoor gekozen heeft (“niet vrijwillig”), zoals de doorsnee christen meent. Nee, de Schepper zelf stelt zich daarvoor verantwoordelijk. Al ver voordat de mens van de verboden vrucht had gegeten lezen we van een wereld die verwoest en ledig was (Genesis 1:2). Dood en verderf deden hun destructieve werk reeds ver vóór Genesis 3. De miljoenen fossielen in aardlagen geven daarvan getuigenis. God zelf heeft de schepping aan de ijdelheid onderworpen. Niet zomaar, maar met een reden. Dat betekent dat er van Gód uit bezien, niets mis gaat.
Maar ook met de schepping komt het helemaal goed:

“… in HOOP echter, omdat ook de schepping zelf van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden…”.

Dus blijven we zingen: He’s got the whole world in His hand…”!

Delen: