English Blog‘genade alleen’, gevaarlijk?
25-01-2012 - Geplaatst door Andre Piet
De bekende schrijver Willem Ouweneel plaatste deze week op zijn Facebook-pagina een bijdrage waarin hij veel bijval oogstte.
Wat is erger: een wettische prediking met nauwelijks genade, of een genade-genade-genade-prediking met weinig verantwoordelijkheid? Beide komen in Nederland voor, en beide zijn even gevaarlijk: zowel het ‘raak niet, smaak niet, roer niet aan’ als het ‘alles is genade, je hoeft niets meer’. De eerste ‘god’ is een boeman, de tweede god is zo lief dat hij alles door de vingers ziet. De eerste richting verdoezelt de barmhartigheid van Christus, de tweede verdoezelt de geboden van Christus.
Ouweneel lijkt hier een mix van wet en genade te propageren. Maar doet hij dat niet door een vals beeld van genade-prediking te schetsen? Als genade heerst zou de mens niet meer zijn verantwoordelijkheid onderkennen. God zou dan alles door de vingers zien en mensen zouden ook geen oog meer hebben voor de geboden van Christus. Wel, dat is pertinent onwaar.
Genade-prediking wijst omhoog, naar Hem die alles deed, doet en zal doen. Die houding maakt dat we met vreugde (genade is immers vreugde!) de plaats zullen innemen waar God ons gesteld heeft. Juist die vreugde maakt dat we betere vaders, moeders, kinderen, werknemers en werkgevers worden.
Genade-prediking is niet soft, maar maakt duidelijk dat GOD ten allen tijde corrigeert waar nodig is. Soms met harde hand. Maar ook bij pijnlijke ingrepen is Gods liefde altijd het motief. Gods gericht zet de dingen recht. Het brengt ook al zijn schepselen terecht. Altijd en per definitie.
Genade-prediking verdoezelt niet de geboden van Christus. Integendeel! Het richt het oog op Hem die de geboden volmaakt in en door ons kan vervullen.
Er bestaat niet zoiets als een evenwicht tussen genade en werken. Het is alles of niks. “Indien het nu door genade is, dan is het niet meer uit werken; anders is de genade geen genade meer” (Rom.11:6).
Als we het nu toch over verantwoordelijkheid hebben: elke prediker zou zich bewust zijn, geen druppel water bij de genade-wijn te doen. Want daarmee vervalst men de boodschap. Hoe belangrijk om geen millimeter te wijken van de genade Gods! Standvastig en onwankelbaar daarin te staan en zich door niets, ook niet door vroomklinkende redenen, daarvan te laten afbrengen.
