gebrek aan zelfvertrouwen?

Iemand wees me op een uitzending van Hour of Power afgelopen zondag (7 aug). In de prediking van Robert Schuller ging het over Matteus 14, waar Petrus tijdens de storm uit de boot te stapte en over het water naar Jezus liep, “maar toen hij zag op de wind, werd hij bevreesd en begon te zinken en hij schreeuwde: Here, red mij!” (Mat.14:30). De predikant, zei daarover:

Als uitleg hiervoor hoor je altijd dat Petrus te weinig geloof had in Jezus dat hij gewoon niet flink genoeg was. Maar in feite twijfelde Petrus niet aan Jezus maar aan zichzelf.

Deze uitleg past bij veel prediking vandaag. Ze is ook populair in New Age stromingen. Een mens zou moeten geloven in zichzelf. Hoe misleidend! Zolang Petrus’ oog alleen gericht was op Jezus en op wat HIJ bij machte is te doen, ging het goed. Hij begon te zinken toen hij op de wind en de golven ging letten. Niet door gebrekkig zelfvertrouwen dreigde Petrus ten onder te gaan, maar door zijn oog te richten op iets anders dan Jezus alleen.

Iedere prediking waarbij de mens bepaald wordt bij zijn of haar eigen geloof, is fataal. Ook in bevindelijk-reformatorische kringen treffen we dit aan, waar de mens voortdurend opgeroepen wordt, in zichzelf te speuren. Is mij geloof wel echt? Geloof ik wel voldoende? Ik verzeker u: voor wie in deze vragen eerlijk is, zal altijd ontkennend moeten antwoorden. Wie op zichzelf ziet, ziet nooit geloof. Dat is logisch, want geloof wordt slechts gevonden waar we op HEM zien. Alleen waar ik HEM zie, daar ziet HIJ (niet ik!) mijn geloof (> Mat.9:2,22).

Delen: