eenzaam, niet gefrustreerd

afscheidsboodschap
Paulus’ laatste brief is 2Timotheus. Zijn executie staat voor de deur (4:6) en hij steekt zijn jonge medewerker Timotheüs een hart onder de riem. Tekenend in deze brief is de onverminderde glorie van het Evangelie dat hem was toevertrouwd, tegen de achtergrond van een christenheid dat als een groot huis in verval is (2Tim.2:17-21). Vanuit het boek Handelingen weten we dat Paulus door zijn prediking een spoor van ekklesia’s achter zich had gelaten in Asia. Maar nu, aan het einde van zijn leven stelt hij vast dat “ALLEN in Asia zich van mij hebben afgekeerd” (1:15). Hoeveel pijn ligt verscholen in zo’n opmerking! Timotheüs krijgt in deze brief de verzekering dat wat in Asia was gebeurd, een preview is van wat in heel de christenheid zou plaatsvinden.

3 Want er komt een tijd, dat de mensen de gezonde leer niet meer zullen verdragen, maar omdat hun gehoor verwend is, naar hun eigen begeerte zich tal van leraars zullen bijeenhalen, 4 dat zij hun oor van de waarheid zullen afkeren en zich naar de verdichtsels (lett. mythen) keren.
2Timotheüs 4 

Let op de stellige toon: de tijd die hier beschreven wordt komt niet misschien maar met zekerheid. Let ook op het algemene karakter: de mensen zullen de gezonde leer niet meer verdragen. Allen in Asia hadden zich van Paulus afgekeerd en Timotheüs wordt er op voorbereid dat dit de situatie wordt in heel de christenheid. Dat wat ‘de belijdende kerk’ heet, zal zich en mass afkeren van de waarheid en de gezonde leer niet tolereren. Vertel de waarheid (de Schriften – 2Tim.3:16,17) aan christenen en men zal zich afkeren. Spreek van de gezonde leer en men zal het niet verdragen. In plaats van gezonde leer te accepteren heeft men zich naar eigen begeerte tal van leraren bijeengehaald. Letterlijk staat er een werkwoord dat ophopen betekent. Een onafzienbare berg van boeken, audio’s, kerkgemeenschappen, belijdenisgeschriften, theologische opleidingen, conferenties, radiozenders, tijdschriften, instituten, enz. waarin leraren vertellen wat mensen graag willen horen. Niet de waarheid maar verdichtsels. Weliswaar leer maar geen gezonde leer.

niet gefrustreerd!
Waarom schrijf ik deze blog? Met regelmaat ontvang ik reacties van mensen die middels o.a. GoedBericht.nl het Evangelie aangaande “de Redder van alle mensen” hebben leren kennen. Voor wie de Schriften opengingen en zo hun harten in brand werden gezet ( zie Luc.24:32). Maar steevast krijgt deze vreugde een domper door de weerzin die men alom treft onder christenen, in kerken en gemeenten. Juist waar je een open oor denkt te treffen, blijkt in de praktijk een onverdragelijke omgeving te wezen. Men verdraagt het niet om te horen wat “er staat geschreven”. Het is ter bemoediging van hen die daaronder lijden, dat ik op de afscheidsboodschap van de verlaten apostel wijs. Het is pijnlijk om de massieve afwijzing juist onder christenen te ervaren. Het is eenzaam om nergens kerkelijk onderdak te vinden. Toch is frustratie niet nodig. Teleurstelling is altijd gebaseerd op te hoge verwachting. De ontwikkeling in de christenheid is met precisie voorzegd. We zouden daarom niet anders kunnen verwachten! Vanuit dat perspectief een reden dus te meer, ons te verblijden in de waarheid van de Schriften en van Paulus’ woorden in het bijzonder!

Delen: