censuur: methode van de leugen

“De tegenwoordige aeon” heet boos (Gal.1:4), omdat “de vader der leugen” (dat is de diabolos) “de god van deze aeon” is (2Kor.4:4). De leugen regeert. De manier bij uitstek om dat te bereiken, zoals Paulus in Romeinen 1:18 beschrijft, is “door de waarheid in ongerechtigheid ten onder te houden”. Censuur heet dat. Wikipedia definieert censuur als:

… het gebruiken van de macht van de staat of een andere controlerende macht, (…) om informatie achter te houden of de expressie aan banden te leggen.

Het is van alle eeuwen om de waarheid ten onder te houden. Boeken worden verbrand, ‘klokkenluiders’ gevangen gezet, mensen met onwelgevallige inzichten en opinies worden een kopje kleiner gemaakt. Of ‘beschaafder’: monddood gemaakt. Natuurlijk met het schoonklinkende motief om de maatschappij te beschermen tegen desinformatie en nepnieuws. Herkent u het argument? Altijd weer zijn machthebbers, links- of rechtsom, er op uit om voor ‘het volk’ (Gr. laikos =de leken) te bepalen wat waarheid is én de leugen te verbieden.

totalitair

Vanaf het moment dat het middel van censuur wordt ingezet, wordt macht totalitair. Mensen mogen zelf niet meer vrijuit denken en hun eigen conclusies trekken; er wordt voor hen gedacht. Er voor zover er discussies zijn, is dit slechts binnen de marges die de elite toestaan. In het huidige tijdperk van internet en social media worden opinies die het heersende narratief tegenspreken, slim gefilterd en door algoritmes in de marge weggedrukt. Of ronduit verboden, zoals dit de laatste jaren schering en inslag is op platformen als YouTube, Facebook, Twitter e.a. We zagen en zien dit met name rond thema’s als corona, ‘klimaatverandering’, ‘inclusiviteit’ en nu ook weer in de actualiteit rond de ‘Oekraïne’, enz. Propaganda draait op volle toeren en tegengeluid is niet welkom.

desinformatie

Voor de goede orde: desinformatie is schadelijk. Alert-zijn op nepnieuws is van vitaal belang. Het behoort bij een goede opvoeding om valse informatie te herkennen en kritisch te zijn op de herkomst van wat verteld wordt. Waarschuwen tegen desinformatie is prima  maar veel beter nog is het te leren om te allen tijde, kritisch te denken.

censuur

Maar bedenk ook dit: nooit dient leugen zich zo sluw aan, als juist wanneer het leugen wil verbieden. Geen methode typeert zozeer de aanwezigheid van leugen, als een verbod op desinformatie (vergl. Ef.4:14 “de methodiek van de dwaling”). De waarheid heeft geen censuur nodig: ze stelt leugen aan de kaak. De waarheid hoeft nooit bang te zijn. Niet bang om tegengesproken of om bespot te worden. Sterker nog: de waarheid nodigt uit om te worden bevraagd en betwijfeld. Niets heeft ze te vrezen omdat het bewijs de waarheid aan het licht brengt. En ja, de getuige van de waarheid kan worden geëlimineerd (vergl. Joh.18:37) – maar de waarheid zelf blijft en verandert niet. De waarheid is hard als een rots – daarom kun je er op staan en op bouwen!

De leugen daarentegen is altijd bang. Bang om aan het licht te komen. Daarom bedient ze zich van controle en censuur. Maar de waarheid maakt vrij (Joh.8:32)!

Delen: