“allen” slechts Israël?

Van een site-bezoekster ontving ik het volgende schrijven:

Sinds een paar maanden ben ik de Alverzoening aan het bestuderen, die tot nu toe al mijn nog openstaande geloofsvragen heeft beantwoord. Ik ben evangelisch opgevoed, maar heb me daar nooit helemaal in kunnen vinden.
Sinds kort lees ik het archiefmateriaal van uw site.
Mij is geleerd dat de tekst van Rom.11:32 niet over de hele mensheid gaat, maar alleen over het volk Israël, zie context. Hoe zit dat nou?
met vriendelijke groet,

Een heel herkenbaar beeld. Mensen zijn op zoek naar eerlijke antwoorden en lopen daarmee gewoonlijk vast in het kerkelijke of evangelische gedachtegoed. Wat een voorrecht is het dan als men (via-via) tóch, recht vanuit het Woord, échte antwoorden verneemt!

En dan nu wat de vraag betreft:
het gedeelte dat voorafgaat aan Romeinen 11:32 (“Want God heeft hen allen onder ongehoorzaamheid besloten, om Zich over hen allen te ontfermen”) gaat onmiskenbaar over Israël. Met de conclusie die Paulus echter trekt in vers 32 en het het loflied dat hij vervolgens aanheft, plaatst hij het onderwerp in een universeel perspectief. Een perspectief dat hij al veel eerder in deze brief uiteen had gezet. In hoofdstuk 3 schreef hij:

Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods, en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus.
(vers 23, 24)

Later, in hoofdstuk 5 vanaf vers 12 zet Paulus op fundamentele wijze uiteen dat Adam een “type is van de komende” (vers 14).  Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en is de dood doorgegaan tot alle mensen (vers 12). Welnu, Christus, als “de laatste Adam” is “veel meer” (vers 15)! En vandaar dat Paulus schrijft in vers 18:

Derhalve, gelijk het door één daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, ZO komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging van leven.

Zo universeel als het eerste is, zo universeel is het tweede. In vers 19 onderstreept de apostel dit.

Want, gelijk door de ongehoorzaamheid van één mens de velen (> allen in vers 18) tot zondaren zijn gesteld , zo zullen ook door de gehoorzaamheid van één de velen tot rechtvaardigen gesteld worden.

Dat alle mensen (= de velen) zondaren zijn, is geen vrije, individuele keuze. Nee, alle mensen zijn er toe gesteld (zie de SV). Het is Gods beschikking. Het is dezelfde Goddelijke beschikking die bepaalt dat alle mensen tot rechtvaardigen zullen worden gesteld.

M.a.w. als Paulus in Romeinen 11:32 leert dat God “de allen” onder de ongehoorzaamheid heeft besloten, dan zegt hij daarmee niets nieuws. Het is namelijk dezelfde waarheid als die hij reeds hoofdstukken eerder uiteen had gezet. In hoofstuk 5 schreef hij dat Adams nakomelingen tot zondaren gesteld zijn en in hoofstuk 11 merkt hij op dat “de allen” in ongehoorzaamheid zijn besloten. Het woord ‘besloten” hier is hetzelfde woord als wat in Lucas 5:6 gebruikt wordt voor vissen die in het net gevangen zijn. Onontkoombaar. En waarom heeft God “de allen” onder ongehoorzaamheid besloten? Opdat Hij Zich over “de allen” zou ontfermen. Zo onontkoombaar als het eerste is, zo onontkoombaar is het tweede.

Verder is de vertaling “hen allen” (zie SV en NBG) tamelijk suggestief. Het suggereert namelijk dat Paulus de voorgenoemde groep (Israël) aanwijst. Maar Paulus gebruikt geen aanwijzend voornaamwoord maar een bepaald lidwoord. Niet hen allen, maar “de allen”. De NBV mag Romeinen 11:32 dan wel érg vrij weergeven (“Want God heeft ieder mens uitgeleverd aan de ongehoorzaamheid, opdat hij voor ieder mens barmhartig kan zijn”), er klinkt in elk geval wél in door dat Paulus niet slechts verwijst naar Israël.

Wie in “de allen” van Romeinen 11:32 alleen Israël leest, is kennelijk de draad al vroeg in de Romeinen-brief kwijtgeraakt. Want de groep die God onder de ongehoorzaamheid besloten heeft, had de apostel al hoofdstukken eerder gedefinieerd (bepaald). Het betrof al degenen die door de ongehoorzaamheid van de ene tot zondaren gesteld zijn.
Dat is inclusief en niet exclusief Israël.

Delen: