van rups naar vlinder

In 1Korinthe 15:35-51 verwijst Paulus naar diverse beelden in de natuur van opstanding. Eén van de meest bekende maar ook frappante beelden van nieuw leven is ongetwijfeld de rups die wordt getransformeerd in een vlinder. In de biologie heet dat een volledige metamorfose of gedaanteverwisseling. We zien dit fenomeen ook in allerlei soorten maden die na verloop van tijd vliegen, muggen of kevers worden. Zo’n metamorfose heet volledig omdat het dier daarna geheel compleet is en niet meer verandert. Wanneer de rups uit een eitje komt heeft het maar één doel: zoveel mogelijk in korte tijd vreten. Vooral tuinders vrezen de rups omdat ze in staat is een grote ravage in het gewas aan te richten. Rupsen zijn in verhouding de snelst groeiende organismen uit het dierenrijk en sommige soorten worden in 20 dagen maar liefst 10.000 keer zwaarder!

Als de rups zich volgevreten heeft, begint de verpopping waarbij de rups verandert in een soort ‘mummie’. In deze fase vindt de gedaanteverwisseling plaats waarna uit de cocon (wonder boven wonder) een vlinder komt die in één keer af is! Geen groeistadia meer, zoals in haar vroegere rupsen-bestaan, maar van meet af aan geheel compleet. Een schitterend type van levendmaking!

Trouwens, de vlinder vreet ook niet meer, maar zuigt. Nektar, dat is het voorstadium van honing. Wat op haar beurt weer een beeld is van het zoete Woord van God. Dat alles karakteriseert het nieuwe, kleurrijke vlinder-bestaan. Niet meer zoals een rups vastgekleefd aan de aarde maar zich vrij bewegend in het hemelruim. Niet kruipend maar fladderend. Dat is pas echt leven!

Delen: