tegen de stroom in

Schreef ik  in de vorige blog over de afkeer in de christenheid t.o.v. “de gezonde leer”, vandaag wil ik op de andere kant van de medaille wijzen. Zo waar als het is dat de algemene tendens een stroom neerwaarts toont, zo waar is het óók dat er altijd levende vissen zijn die tegen de stroom in zwemmen. Temidden van de religieuze massa zijn er gelukkig ook altijd die de Here aanroepen uit een zuiver hart. Die niet de overleveringen van mensen volgen, maar de waarheid, zijn Woord liefhebben. Hoe eenzaam je positie ook moge zijn in een omgeving van lege godsdienstigheid, meen niet dat je de enige bent. Elia leefde ook ooit in de veronderstelling dat hij als enige was overgebleven, totdat de Heer hem liet zien dat er nog zevenduizend anderen waren die evenmin hun knie hadden gebogen voor Baäl (Rom.11:2-4). Inderdaad, een kleine minderheid maar altijd nog zevenduizend keer meer dan Elia dacht!

Ik bedoel dit zeggen: er is geen reden te kniezen of op een eilandje je terug te trekken. Gelovigen vormen tezamen “één lichaam”. D.w.z. ze behoren bij elkaar en zijn aan elkaar gegeven tot aanmoediging, steun en correctie. Koester dat en zoek elkaar op. Buiten menselijke instituten om en …

… jaag naar gerechtigheid, naar trouw, naar liefde en vrede met hen, die de Here aanroepen uit een rein hart.
2Tim.2:22

Delen: