1Korinthe 13:5 – zij zoekt zichzelf niet…

Zij is niet schandelijk, ze zoekt zichzelf niet, ze wordt niet geprikkeld…

Om iets te leren kennen, is contrast vaak het middel om dingen duidelijk te maken. Dat doet Paulus hier ook in zijn beschrijving van “de liefde”. Hij vertelt wat het is maar vooral ook wat het niet is. Daarmee vaak refererend aan hoe het in de ekklesia te Korinthe aan toeging. “Schandelijk” of ‘onfatsoenlijk’, hoort niet bij de liefde. Want wie GODS liefde kent, erkent de waarde en ook de waardigheid van de ander. En trouwens ook van zichzelf.

En verder: “ze zoekt zichzelf niet”. Dat betekent geen verachting van de eigen persoonlijkheid, integendeel zelfs! “Zij zoekt zichzelf niet” – juist omdat ze zichzelf reeds gevonden heeft! Waar anders zou ik mezelf kunnen vinden dan in de liefde GODS?! In die liefde vind ik ware erkenning van de Schepper die ook mijn Redder is. Onvoorwaardelijk – agapé! Alleen vanuit die positie kan ik ook van harte gericht zijn op het belang van de ander.

Liefde geeft de ander ruimte, zodat ook wanneer de ander totaal niet aan mijn verwachtingen voldoet, me dat niet negatief prikkelt of bitter maakt. Want GOD gaat zijn weg en die is de beste, altijd!

Delen: