E-klesia

Ook in vroeger tijden was het mogelijk om het Woord van God met elkaar te delen zonder dat men lijfelijk een bijeenkomst bezocht. Paulus schrijft aan de Korinthiërs en de Kolossers dat hij weliswaar niet lichamelijk bij hen aanwezig was, maar dan toch in elk geval wel naar de geest (1Kor.5:3 en Kol.2:5). Via o.a het brief-contact was er hechte onderlinge gemeenschap. Maar vergis u niet hoe omslachtig in die tijd briefwisseling was. Het duurde soms maanden voordat een boodschap over en weer ging. Daardoor was zulke onderlinge omgang per definitie toch uitzonderlijk.

Tot voor kort was het regel dat men een bijeenkomst moest bezoeken, om het Woord van God te vernemen. Maar door de nieuwe communicatie-technieken is deze vanzelfsprekend geheel verdwenen. We hebben internet, we emailen, skypen, SMS-en, enzovoort. Allemaal technieken die in zo’n tien jaar tijd onze wereld hebben veroverd. Voeg daarbij ook het grote gemak waarmee de laatste jaren audio- en videobestanden via het internet gedeeld kunnen worden (denk aan het succes van You Tube). Ook de Goedbericht-site maakt met grote dankbaarheid gebruik van deze nieuwe technieken. Al ruim een jaar worden vrijwel alle samenkomsten zowel in audio als in video geregistreerd en op internet beschikbaar gesteld. Een veelvoud van mensen die de bijeenkomsten bezoeken, bekijken en beluisteren deze via het internet. Worden de samenkomsten door tussen de 50 en 70 mensen bezocht (Zoetermeer), de Goedbericht-site trekt dagelijks het tienvoudige aan unieke bezoekers!

Natuurlijk heeft e-community zo haar nadelen. Men kan een samenkomst digitaal bezoeken, maar dat haalt het uiteraard niet bij, dit real live mee te maken. Zoals een concert via de TV volgen heel wat minder is dan dit in een stadion of concertzaal mee te maken. Het “van aangezicht tot aangezicht” elkaar ontmoeten is wat anders dan gedachten wisselen via de MSN, skype of email.  Alhoewel… digitaal conference-talking is in wezen ook “van aangezicht tot aangezicht”. Maar iedereen voelt wel aan dat men als e-community niet met elkaar kan zingen en al helemaal niet kan eten en drinken, hetgeen toch de ultieme vormen van gemeenschapsbeleving zijn.

Daar staat weer tegenover dat in een e-community men elkaar doorgaans letterlijk “niet naar het vlees” kent (vergl. 2Kor.5:16). Het contact is daardoor veel inhoudelijker en gaat veel minder over allerlei uiterlijke zaken.

Hoe dat alles ook zij, we leven anno 2007. En ik vind het helemaal geweldig dat het Goede Bericht dankzij het internet zo’n enorm actieradius heeft. Dat middels deze (letterlijk) grenzeloze technieken “de ene ekklesia”, mag worden opgebouwd.
Of zullen we het E-klesia noemen?

Delen: