schot voor de boeg

Zondag a.s. hoop ik in het NH-hotel te Zoetermeer een studie te geven over de wonderbare spijziging, zoals we daarover lezen in Johannes 6. De laatste tijd intrigeert het me meer en meer dat Johannes zijn evangelie pas laat heeft opgetekend en daarbij, evenals Petrus aan het einde van diens leven, klaarblijkelijk tot het inzicht is gekomen dat “de Dag des Heren” voorlopig nog niet zou aanbreken.

Petrus schrijft in zijn tweede brief (derde hoofdstuk) aan joodse lezers, dat de Here niet talmt met de belofte maar lankmoedig is en wacht tot allen, d.w.z. heel (het overblijfsel van) Israël tot bekering zal komen. Had Petrus aanvankelijk gerekend op een terugkeer van de Messias in zijn dagen, inmiddels was het hem duidelijk geworden dat dit veel langer zou duren. Hij spreekt twee keer over “één dag” en twee keer over “duizend jaar”…  Daarmee verwijst hij indirect naar de profetie van Hosea (6) waar we cryptisch lezen dat Israël “na twee dagen” hersteld zal worden , ter gelegenheid waarvan de Here dan tot hen zal komen. 
Petrus voegt er nog aan toe dat wanneer zijn lezers meer willen weten over “de lankmoedigheid des Heren” (= het uitblijven van de dag des Heren), zij te rade zouden moeten gaan bij “onze geliefde broeder Paulus” die in al zijn brieven over deze dingen schrijft.

Terug naar het evangelie naar Johannes. Alles in dit boek verraadt dat ook Johannes tot dit inzicht is gekomen. En met dit inzicht gedachten, blikt hij terug op het leven van Jezus en schrijft hij zijn boek. De zeven wondertekenen die hij verhaalt, met tal van bijzonderheden, zit vol met dubbele bodems. Het begint al bij het eerste teken (de bruiloft te Kana)  dat plaatsvindt “op de derde dag”. Het tweede teken vindt eveneens plaats te Kana en wel na “twee dagen” verblijf in Samaria (waar Hij wordt herkend als de Redder der wereld). En zo gaat het maar door. Alle beschreven wondertekenen en zoveel eigenaardige details, refereren telkens weer, op een verborgen wijze, aan het Koninkrijk dat na onderbreking openbaar zou worden.

Zondag a.s. hoop ik één en ander  duidelijk te maken aan de hand van de geschiedenis van de vijf broden en de twee vissen. Ook deze geschiedenis spreekt over de ‘break’ (=de tegenwoordige tijd) én van de overvloed i.v.m. Israëls toekomstig herstel. 
Nieuwsgierig? U bent van harte welkom!

Delen: